"Düşünebildiklerini sanan bu düşünce fakirleri hakikaten düşünebilen üç beş kişinin hayatını belirliyor üstelik."
Sayfa 307 - MartinKitabı okudu
"Her son, aynı kelimelerle ifade edilmekte burada...Her bekleyenin,bir kader benzerliği var ne de olsa..."
“ bana gelmiştin ya, bana gülümsüyordu ya, benimle ilgileniyordu ya, bu bana kâfiydi…”
“Dilediğim şeyi de yapmaya devam edeceğim çünkü ben kendimin efendisiyim…”
30.Mektup
“ Bana bilmediklerimi anlat. Göğü,denizi, kendi kurduğun mitolojik dünyayı, tedirginliği, coşkunu, hayatını,her şeyi anlat. Seviyorum.”
Sayfa 90
“Hiçbir şey güven vermiyor
Bana yüksek sesle
Kitap okuyan sesin kadar.”
-mükemmel buluşma
“𝒌𝒊𝒎𝒔𝒆 𝒔𝒆𝒏𝒊 𝒅𝒖𝒚𝒂𝒎𝒂𝒛."
“ hadi, bağır, kimse senin için gelmeyecek“
“ evet o çocuk benim. Hani tecavüz etmeye kalkıştığın on dört yaşındaki çocuk! hani senin yüzünden ölen o küçük kız çocuğunun cezasını bedelini ödeyen zavallı benim. Gazetelerin üçüncü sayfalarında ‘cani hırsız’ manşetleri süsleyen o kız benim”
(…)
“Sensin…”(…)”sarhoştum”
(….)
“Ben değildim anlıyor musun?”
Sayfa 309
İki satır, iki satırdır... Biz ki, çoğu zaman iki satır için
yaşıyoruz... Kimi zaman da kelime kelime, harf harf bakarız bu iki satır'lara...
bazen
hiç gelmez
beklenen özür
beklendiği anda
nihayet geldiğindeyse
ne istenir
ne de lüzum kalmıştır
Sayfa 163