Bu kitabı oxuyanlar niyəsə obrazların çoxluğundan və iki nəsil boyu davam edən süjet xəttindən şikayətlənir. Amma nəsillər və ailələr arasında gedən söhbətlər və qeybətlər bizim gündəlik həyatmızın bir parçasıdır... Ona görə bu tip əsərlərdən ən çox elə şərq insanı zövq alar deyə düşünürdüm.
Hadisələri obrazlardan biri digərinə nəql etdiyi üçün
“Yeryüzünde her şey yok olsa da yalnız o kalsa, ben var olmakta devam ederim; başka her şey yerinde dursa da yalnız o yok olsa, evren bana tümüyle yabancılaşır.”
“Ölüm sonrası sonsuz, gölgesiz bir yaşam olduğu kanısı kesinleşir içimde; ölenlerin önünde artık sonsuzluk vardır. Orada yaşam sonsuz, sevgi sonsuz, zevk de neşe de sonsuzdur.”