Melanxoliya yağır başlıqdan))
Beni sarar..
Çok depresif günler geçiriyorum.
Dinlediğim her şarkıdan, okuduğum her şiirden etkilenir oldum. Üstelik az evvel çok derin bir cümle gördüm.
-Mezarda bile var çiçek, beni neden sevmedin?
Gün batımında kaybolan bir umut,
Melankolinin gölgesinde beklerim.
Yavaşça düşer gece perdeleri,
İçimde çınlayan hüzün ezgileri.
Rüzgar, sessizce anlatır geçmişi,
Yapraklar düşer, öykülerini unutmuş.
Bir eski fotoğraf, sararmış köşeleri,
Melankoliyle bulur izini.
Gözlerim uzaklara dalarken,
Eski anılar gelir aklıma.
Kayıp zamanın ardından özlem,
Melankolinin derin sularında yankılanır.
Sessiz sokaklar, boş meydanlar,
Gönlümde çınlayan melankoli çanları.
Bir hüzün bulutu sarar her yanı,
Melankolinin dansında kaybolurum.
Gecenin karanlığında yürürüm,
Işıksız yolları izlerim.
Melankoli, gölgesinde bıraktığı anılarla,
Gönül bahçemde solgun çiçekler bırakır.
Melankolim miladım kadar.
Yas tutarken ölenler için kederleniriz,
Melankolideyse onlarla beraber ölürüz.
Darian Leader