Her biri kendince, o yakındıkları dünyaya nasıl uyum sağlayamadığını açıkladı. Hepsi de genellikle aralarına karışmak zorunda kaldıkları insanlar tarafından takdir edilmeyen çeşitli meziyetlere sahipti: onlar, ağaçların gölgelediği, huzurun hüküm sürdüğü topraklara aitti. Şimdi beşinin bir araya gelmesinden duydukları mutlulukla, yanlış anlaşılmaktan korkmaksızın en derin düşüncelerini dile getirebiliyorlardı.