“Biliyorum,kitaplar da beni adamdan saymıyorlar.Fahişelerin, onlarla barlarda para yediren tüccarları küçümsemesi gibi hor görüyorlar beni.”
Bana kitap kurdu, boş hayaller kumkuması,hayatın cılız gölgesi gibi sıfatlar yakıştırılabilir.Şövalye romanları okuya okuya kendini şövalye sanan Don Kişot’a benzetebilirsiniz beni.Yalnız onunla bir fark var aramda ben kendimi Don Kişot sanıyorum.
Ve korkuyu beklemek, korkudan beterdi. Bir zamanlar, birinin yazdığı gibi...
Sayfa 222Kitabı okudu
"İstemiyorum Olric.
Onların istediği gibi
yaşamak istemiyorum."
Ölüme 70 Gün Kala
"Düşüncem geç gelişti, biraz geç başladım, biraz da erken bırakmak durumunda kalıyorum. GELECEĞİNİ KAYBETMEK, YAŞANAN ZAMANI DA BOŞLAŞTIRIYOR.* Ne yapalım, henüz biraz daha ayakta durma gücüm var; deneyelim, sonuç almaya çalışalım."
Beyin tümörünü öğrendikten sonra, 3 Ekim 1977'de, günlüğüne böyle yazmış Oğuz Atay ve 70 gün sonra, 13 Aralık'ta, yaşama veda etmiş.
* Büyük harfle ben yazdım.
Herkes birikmiş bizi seyrediyor. Dağılın! Kukla oynatmıyoruz burda. Acı çekiyoruz.
Sayfa 542
Artık yaşamak istemiyorum Olric. Onların istediği gibi yaşamak istemiyorum.
Sayfa 541
“Hayata dayanamadığımız için espri yapıyoruz.Ahlak düşkünleri gibi doğru yoldan sapıyoruz.Bütün kurtuluş yollarını kapıyoruz.”
" Bir şeylerden kaçar gibisin. Soluk soluğa ama hiç bir şey anlatmayacağına yemin etmiş gibi sakinsin. Gitmek istediğin belli bir yer yok ama kalmak istemediğinden artık eminsin. Sadece biraz olsun herkesin ve herşeyin susmasını istemişsin. Kendini duyabilmek için. "
erkeklerin bazı yalnız sıkıntıları, evin düzenine dokunmadan zararsızca geçiştirdikleri belirsiz huzursuzlukları olduğunu açıkladı kendine.
Sayfa 45Kitabı okuyor
bazı günler konuşamazdı insan.
Sayfa 45Kitabı okuyor
her yapıda, alttaki bir tabakada yapılan küçük bir hatayı bile, onun üstüne koyacağınız daha iyi tabakalarla örtemezsiniz.
Sayfa 44Kitabı okuyor