Bir başka dünya neyime yarardı benim?
Istırap, korku, dehşet ve yaşama arzusu, hepsi bitmişti bende. Tek tesellim, ölümden sonra hiçlik ümidiydi; orada tekrar yaşamak düşüncesi içime korku salıyor, beni hasta ediyordu. Ben ki henüz yaşadığım dünyaya bile alışamamıştım, bir başka dünya neyime yarardı benim?
Sayfa 63Kitabı okuyor
Denn die Todten reiten schnell. -
(Çünkü ölüler hızlı gider.)
Sayfa 21Kitabı okuyor
Acı çekmek özgürlükse, özgürüz ikimiz de...
Habersizce ölmek, kimseye farkettirmeden yeryüzünden yokolup gitmek büyük bir özgürlüktü. Ölümün bütün ürkütücülüğünü yok ediyor, ölümün vahşetini silip atıyordu. Onun öldüğünü kimse bilmeyeceği için, ölmemiş gibi olacaktı. Ölmekten kurtuluyordu bir bakıma.
Sayfa 166Kitabı okudu
"İçimizde, sürekli yaşayacakmışız gibi bir duyguya sahip oluşumuz, kuşkusuz, Allah'ın bir lütfudur. Yoksa yaşadığımızın tadını almazdık. Yoksa içimizden bir şeyler yapma isteği gelmezdi. Belki hayata karşı kötürümleşirdik.
Ancak, sürekli yaşayacağımız duygusu bizi kandırmamalıdır. Bütün nefslerin ölümü tadacağı muhakkaktır."
Sayfa 171Kitabı okudu
Ölüm var yahu, sen gafil olma;
Er yarın Hak divanında bellolur.
Yunus Emre
..ölümü, özlediği bir konuğu bekler gibi bekliyordu.
Sayfa 62Kitabı okudu
Bugün oturdum ölümü düşündüm
Bir darağacında ya da yolda yürürken
Bugün oturdum ölümü düşündüm
Yirmi yaşında ve hayat bu kadar güzelken
Ahmet Erhan
h’iç çekiyorum
adının geçtiği her mısra da
sanki dünya yıkılmış da
bir tek sen kalmışsın göğüs boşluğumda
Barış Çiçek