Tanrı, cehennemi cennetin içinde sakladı.
Sol YayınlarıKitabı okudu
1929 ekonomik krizine, genelikle, bir dünya ekonomik
bunalımı denir. Oysa öyle değildir. Üretimin felce uğraması ve onunla birlikte gelen işsizlik ve geniș halk yığınlarının yoksullaşması, dünyanın her tarafına bulașıcı bir hastalık gibi yayıldı. Yalnızca bir ülke hariçtir. Bu kriz Sovyetler Birliği`nin sınırlarına çarptı ve geri döndü.
Sayfa 63Kitabı okudu
Refah, güvenlik ve seyahat anlamındaki bu geniș öz-
gürlüğün tadını, sadece zenginler çıkartabilir. Yoksullar, özgür
değildirler. Ayrıca yukarıda gördüğümüz gibi, kapitalizmde,
özgürlüklerini de kazanamazlar. Corliss Lamont` un yerinde bir
deyişiyle sosyalizm için mücadele, "özgürlükten pay alma"
mücadelesidir.
Sayfa 79Kitabı okudu
Size bir șeyi yapmayı yasaklayan bir
yasanın bulunmayışı, sizin onu yapabilecek durumda olduğunuz anlamına gelmez. En yakın havaalanına giderek, New Orleans'a, Hollywood'a veya New York'a gidecek bir uçağa binmek hakkınız olabilir. Ancak cebinizde bilet alacak paranız yoksa aslında bunu yapmak özgürlüğünüz yok demektir. Kullanamadıktan sonra, bu özgürlük neye yarar?
Sayfa 78Kitabı okudu
Kullanım ve eğlence için daha fazla özel mülkiyet vardır,
ama ezme ve sömürme için özel mülkiyet mülkiyet yoktur. İște sosyalizm bu demektir.
Sayfa 72Kitabı okudu
Sosyalist toplumda, üretim araçları halka aittir, satılık değildir.
Daha çok ya da daha iyi çalışarak daha yüksek ücret alması,
onun başkalarından daha iyi yașamasını sağlar; ona, başkalarını sömürme imkânı sağlamaz.
Sayfa 69Kitabı okudu
Sosyalist toplumda herkesin ücreti aynı mıdır?
Hayır, herkes aynı ücreti almaz. Usta işçi, usta olmayan
işçiden; yönetici de, işçiden daha fazla alır. Büyük müzisyen
ortalama bir müzisyenden daha fazla alır. 400 kilo buğday
üreten bir çiftçi, 300 kilo üretenden daha fazla; sekiz ton
maden çıkartan bir madenci, altı ton çıkartandan daha fazla
para alır ve bu örnekler böyle sürer gider; insanlara, yaptıkları işin nicelik ve niteliğine göre para ödenir.
Sayfa 69 - Bu önemli bir cevapKitabı okudu
Sovyetler Birliği Anayasasının 118. maddesi șöyle der: "SSCB yurttaşları çalışma hakkına sahiptirler. Çalıșma ve yaptıkları işin nicelik ve niteliğine göre uygun bir ücret alma hakkı, her vatandaş için güvence altına alınmıştır."
Sayfa 63Kitabı okudu
"Kapitalist bir toplumda, en büyük
şirketlerin bile amacı, sahiplerine ya da hissedarlarına çıkar ve kazanç sağlamaktır. SSCB'de, proletarya diktatörlüğü ile
yönetilen bu ülkede, planlanacak amaç tamamen başkadır. Kâr sağlayacak ne mal sahibi vardır, ne de hissedar. Maddî kâr ve kazanç düșüncesi diye bir şey yoktur. Hedef alınan tek amaç uzun vadede, bütün toplumun genel refahı ve güvenliğidir."
Sayfa 60Kitabı okudu