(hayatımızdaki günlük işlerimizi yürütmek için faydalandığımız zengin ancak dağınık, sistematik olmayan, genelde bağlantıları belirsiz ve söze dökülemeyen bilgi)
“Sözcükler ne kadar kesin zıtlaşmalar yaratırsa, benim o kadar çok hoşuma gidiyordu. Sözcüklerin içinde genel olarak zavallı ve riyakâr düşüncelerin gizlenmiş olduğunu uzun süre anlamamıştım.”
“Konuşmak. Sözcükler, bizim uğraşımızdır. Bunu hiç bir çekingenliğe ya da kara mizaha yer vermeksizin söylüyorum.
Hassas, kırılgan ve canlı yaratıklardır sözcükler. Ama onlar insan tarafından yaratılmışlardır, yoksa insan onlar için değil.Şimdi, yaşadığımız şu zamanda, sözcükleri yeniden insan onlardan yararlanmak için yarattığında sahip bulundukları somut ve çıplak açıklığa geri döndürmek zorunda olduğumuzu hepimiz duyumsamaktayız... Önümüzdeki, güç bir görev, ama yaşam da bu görevin içinde yatıyor. Ve bu, içinde bir anlamı, bir umudu barındırdığı söylenebilecek tek görev. Bizim söyleyeceklerimizi bekleyen insanlar var; yaşamın bir ortaklık, bir paylaşma olduğunu unutursak eğer, o zaman o insanları da kendimiz kadar yoksullaştırmış oluruz. Onlar, sözcüklerimizi eyleme dönüştürmeye hazır olarak, güvenerek bizi dinleyecekler.
O insanları düş kırıklığına uğratmak, onlara ihanet etmekten, aynı zamanda da kendi geçmişimize ihanet etmekten başka bir şey olmayacaktır.”
Cesare Pavese