Aktüel ve kültürel iktidar, sanatla, edebiyatla, derin düşünceyle uğraşanların elinden politikacıların eline geçiyordu. İlk adımı atarken partileşmenin amaç olmadığı ancak amaç yolunda bir araç olduğunu söyleyen partici diskur, bir süre sonra, bizim partimize üye olmayan Müslüman değildir, gibi tuhaf yargılara vararak partiyi amacın da ötesine taşımaktaydı.