Bir çocuk düşünün, o kadar yalnız o kadar sevilmemiş…
Sinemada izlediği karakterleri kendi hayal dünyasında baba, abi, abla yapıp onlarla konuşup, onlara sarılıp mutlu olmaya çalışan.
Bir çocuk düşünün hiç anlatamamış kendini ve hiç anlaşılmamış arzuları. Zeze beni duygudan duyguya sürükledi. Onunla heyecanlandım, sevindim, üzüldüm ve hatta ağladım. Yine!
Üçüncü kitabı için sabırsızlanıyorum açıkçası ama Zeze’den hemen ayrılmamak için bir süre sonra okuyacağım sanırım.
••• Herkese iyi okumalar diliyorum.