Damızlık Kızın Öyküsü bitikten sonra boşluğa düşmüştüm sanki. Bitirilememiş bir kitabı okumuş gibi. Çünkü devam kitabının var olduğunu bilmiyordum. Sonra Ahitler tamamladı o boşluğu fazlasıyla. Kelimelerimi doğru seçmek şu an beni zorluyor çünkü kitabın son sayfasını okumamın üzerinden henüz dakikalar geçti ve içimdeki çoşku, heyecan hala devam ediyor. Belki hemcinslerimin hallerini okumak beni bu kadar etkiledi bilemiyorum ama benim için etkisi uzun sürecek bir efsane oldu.
