İkiz alev, aynı ruhlar. Eksik yanın ya da diğer yanın. Seninle bir de olabilir, zıttın da. Senin her şeyinde olabilir, hiçbir şeyin de. Sana sırılsıklam âşık olabilir, seni yakıp küle de çevirir. Her şeyin olduğu gibi ruh eşininde çukur yanları vardır. O satırları okuduğumda bilmeliydim: 𝗜̇𝗸𝗶𝘇 𝗮𝗹𝗲𝘃𝗶 𝘀𝗲𝗻𝗶𝗻 𝗶𝗰̧𝗶𝗻 𝗼̈𝗹𝗲𝗻𝗲 𝗱𝗲𝗻𝗺𝗲𝘇, 𝗼̈𝗹𝗺𝗲𝗱𝗲𝗻 𝗼̈𝗹𝗺𝗲𝘆𝗶 𝗼̈𝗴̆𝗿𝗲𝘁𝗲𝗻𝗱𝗶𝗿.
“İki gündür uyuyamıyorum,” dedi. “Bu gece nihayet rahat bir uyku çekeceğim.” İyice yerleşerek beni daha çok kendine çekti. Dudakları kısa bir süre şakağıma dokundu.
“Çünkü yatağın çok rahat,” diyerek onu taklit ettim.
“Çünkü sen kollarımdasın.”