İnsanlar nasıl da istemeden birbirlerine muhtaç oluyorlardı. Onları bir araya getiren kader miydi, yoksa bir içgüdü müydü? Belki de yalnızca yorgunluk ve ümitsizlikti.
Ben kim miyim? Hiçbir ümidi olmayan bir adam! İşte o kadar. Belki biraz duygulu ve iyi kalpli, belki de biraz bilgili bir adam ama artık devrim geçti. Ama siz benim gibi değilsiniz. Hayat sizi bekliyor. Yine de belli olmaz. Belki sizin de hayatınız sigara dumanları arasında geçecek ve bir işe yaramayacak. Hadi hadi, o kokmuşların sizi aralarına almayacaklarına, sizi ayıklayacaklarına neden üzülüyorsunuz? Sıkıntı çekseniz ne olacak? Uzun zaman kimsenin yüzünü görmeseniz ne olacak? Her şeye zaman değil, siz kendiniz karar vereceksiniz. Güneş olursanız, sizi görmeyen kalmaz. Güneş, her şeyden önce güneş olmalıdır.