"Gülmek; 'saf' denme riskini göze almaktır.
Ağlamak ise; 'duygusal' görünme riskini.
Birine yakınlaşmak; 'kendini kaptırma' riskini,
Duygularını açmak; 'kendini ortaya koyma' riskini,
Hayalleri ve düşünceleri sergilemek ise;
'onları başkalarına kaptırma' riskini göze almaktır.
Sevmek; 'karşılık görememe riskini' ...
Yaşamak ise; 'ölme' riskini göze almaktır.
Umutlanmak; 'hayal kırıklığına uğrama' riskini
Çabalamak ise; 'başarısız olma' riskini göze almaktır...
Ama riskler yaşanmalıdır.
Çünkü hayatımızın en büyük riski, hiç risk almamaktır.
Hiç risk almayan kişi, belki acı ve üzüntülerden korunabilir;
Ama büyüyemez, sevemez, değişemez, hissedemez, öğrenemez.
Garanti arayışlarıyla zincirlenmiş bir köle gibi yaşarken,
Bedelini; özgürlüğünü kaybederek öder.
Sadece; riski göze alabilen kişi hürdür." ~Leo Buscaglia
Ancak hepimiz gizliden biraz deliyiz. Herkes aslında yalnızdır ve anlaşılmak ister ama hiç bir zaman bir başkasını tümüyle anlayamayız ve hepimiz, bizi çok seven kişilere bir parça yabancı kalırız