Liderlik kalplerimize nefret ekti, sevgi değil. Çocukluğumuzu, varlığımızı ve kendi vatanımızın toprağında yaşama hakkımızı yok ettiği gün, tüm insanlık değerlerini yok etti.
"Neden aynı devlette hep birlikte barış içinde yaşayamıyoruz?"
Eski tarihten bir şeyler büyüyordu. Acıdan yeni bir şey büyüyordu.
Sayfa 372Kitabı okudu
"Bunlar doğal olaylardı; bu evrende canlılar ölür," demişti Dalia o zaman. "Ağaçlar ayakta ölür."
Sayfa 371Kitabı okudu
Bizi bağlayan ne? Bizi ayıran şeyle aynı. Bu ülke.
Sayfa 370Kitabı okudu
Nasıl olur da bir hakkın olurdu ama bunu kullanamazdın?
Sayfa 368Kitabı okudu
Haklı mağdur sendromunu devam ettirirken, kavgada kendine düşen sorumluluğu almamak olmaz.
Sayfa 367Kitabı okudu
Dalia uzun zamandır Einstein'ın sözlerine inanıyordu: "Hiçbir sorun onu yaratan bilinç düzeyinde çözülemez."
Sayfa 367Kitabı okudu
Kendi iyiliğin için kalbimizi nasıl özgürleştirebiliriz?
Sayfa 367Kitabı okudu
Kalbimi senin söylediğin gibi nasıl açabilirim?
Sayfa 366Kitabı okudu
İnsanların gerginliğini görebilirsin. Ne olacağını asla bilemezsin.
Sayfa 362Kitabı okudu
Yılların onun için bir anlamı yok.
Sayfa 362Kitabı okudu
Duvarı yapıyorlar, böylece gözlerimizin içine bakmak zorunda kalmayacaklar.
Sayfa 361Kitabı okudu
Bir şey yapamadığıma göre hiçbir şey için üzülmem. Eğer istediğiniz olmuyorsa o zaman olanı isteyin.
Sayfa 359Kitabı okudu
Herkes sadece kendine bakıyor.
Sayfa 358Kitabı okudu