Bazılarımız durdukları yerde öldüğünü söylüyor.
{Dünya boktan sen tamsın kurduğun cümle eksik.}
Bazılarımızda eski yıpranmış bir hatırayı
korumak için apışıp kalmış bir çatı.
{Sanki eline alsan, yapacaksın gibi,}
Sayfa 17
Bütün günüme bütün güneş düşse ne olur,
Ne yazar üstümden bulut bütün yürüse
Bir tutmuyor beni, ayrılıyorum ikiye.
Sayfa 17
...
Hatırlamaya çalıştığı bir cümlesi belki de hiç olmadı.
Gri siyah bir nefesti külden dumandan.
Karaydı ve isli. Kasım'da ağaçlar vardı, yaban üvezleri.
Dünya her günkü yerdi, onunki rehin bir hayat sanki.
Sayfa 14
Okur Takip Önerileri
Dünyaya tortullar tabakalar yarlar gerektir.
İçerde çok yanmışa dışarda karlar gerektir.
Sayfa 10
Ve yeniden bir gece başladı; ikinci, korkunç bir gece, soğuk yıldızlarla bezeli mehtaplı bir gece; açık ve sonsuz bir sessizliğe gömülmüş gökkubbenin ıssızlığında ağır bir yalnızlık içinde inen gece.
Sayfa 58
