Edebiyatımızın Lüzumsuz Adamı Sait Faik’in ölmeden önce basılan son eseri olan bu kitapta toplam 17 hikâye var. Hikâyelerin sade dili, sürükleyiciliği ve tabii ki Sait Faik’in kaleminden çıkmış olması kitabı okumanız için yeterli sebepler arasında. Kitap 125 sayfa olmasına rağmen içindeki duygular onu ağırlaştırıyor ki hikâyeler kısa olmasına rağmen kolay sindirilmemesine yol açıyor. Diğer Sait Faik hikâyelerine nazaran bu kitapta ezip geçemeyeceğimiz, hissetmedim diyemeyeceğimiz birkaç duygu var. Bunlardan ilki ve en ağırı yalnızlık duygusu. Ben bunu hem ölümünden önceki son kitabı olmasına hem de toplumun ona duygularını yaşaması için izin vermemesine bağlıyorum. Bazılarına göre bu kitap içindeki duygu örgüsüyle, hikâye örgüsüyle bir başkaldırı, bir protesto. Bu bazılarımız için kitabın neden diğer hikâyelerine benzemediğini açıklar belki.“Alemdağında Var Bir Yılandaki hikâyelerde, artık saklanmayan, başkalarının hükümlerinden çekinmeyen, sahici Sait var. Müdafaası da: Derin, kuvvetli, her şeyi güzelleştiren ebedi güzelliktir ve bu da “aşk”tır.” Kitabın sonunda yer alan “Sait Faik’in Realitesi” adlı yazıdan bir alıntı, bu yazıyı okuyunca kitabı daha çok özümseyeceğinizi, havada kalan noktaların yerini bulacağını düşünüyorum. Keyifli okumalar.