“Siz insanlar,” dedim. “bir şey hakkında konuşurken, hemen şöyle söylemek zorunda hissediyorsunuz kendinizi: ‘Bu aptalca, bu akıllıca, bu iyi, bu kötü!’ Bütün bunların ne anlamı var? Sırf bunları söylemek için mi bir olayın içyüzünü araştırıyorsunuz? Onun niçin olduğu, niçin olması gerektiği şeklindeki sebepleri kesinlikle açıklayabiliyor musunuz? Böyle yaparsanız, yargılarınızda bu kadar aceleci olmazdınız.”
Sayfa 44Kitabı okudu
“Sinsi bir hastalığın önlenemez şekilde her geçen gün ölüme yaklaştırdığı bahtsız birinden, hançerle işkencesine bir anda son vermesini isteyebilir misin? Gücünü tüketen hastalık, aynı zamanda ondan kurtulma cesaretinden de onu yoksun bırakmaz mı?”
Sayfa 41Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
“faşizm konuşma yasağı değil söyleme mecburiyetidir.”
Roland Barthes*
“ama bazen bir adamın elindeki İncil... babanın elindeki viski şişesinden daha tehlikeli olabilir.”
Sayfa 59Kitabı okudu
“Ayrıca, onlarla aynı dili de konuşmuyorum.
Ayrıca onlar da, kendi aralarında aynı dili konuşmuyor.
Böylece, (garip aile!) bir arada yaşayıp gidiveriyoruz işte.”
Sayfa 46Kitabı okudu
Kemalist Faşist Diktatörlük
Marksist Teori adlı derginin 36.sayısının 10.sayfasında şöyle bir cümle geçiyor; “M. Esad Bozkurt, o ünlü Türk ırkçısı paradigmasını yine bu dönemde deklare eder: ‘Bu memleketin efendisi Türk’tür. Öz Türk olmayanların Türk vatanında bir hakkı vardır; o da hizmetçi olmaktır!” Aynı zamanda ‘Ne mutlu Türküm diyene’ sloganı yükseltilmektedir.”
Slogan olarak adlandırılan cümlede önemli olan Türk hissedip, Türküm diyebilmektir. Lakin şahısın ilk cümlesinde, yazıda da bahsedildiği gibi bir ırkçılık ve aynı zamanda da faşistlik söz konusudur. Bu durum hakkında sizlerin görüşü nedir? (sinirli bir şekilde ‘bu nasıl bir saçmalık?!’ iç çekişleri ile yazılmış bir iletidir, yazım hatalarına ve benim tarafımdan kurulmuş saçma cümlelere çok da aldırış etmeyiniz, sevgiler.)
sonumsu-
“Saatine bakmayı unutma, dedim.
Ama bunun ne gibi bir yararı olabilir ki, dedi son soluğunu verirken.”
*akrep ve yelkovanın bir derdi yok nasıl olsa, dönmelerine üç beş anlam katıp yücelten biz değil miyiz sonuçta.
Sayfa 23Kitabı okudu
“düşünüyorum öyleyse varım, varım çünkü düşünüyorum, peki niçin düşünüyorum? Düşünmek istemiyorum artık; var olmak istemediğimi düşündüğüm için varım, düşünüyorum... çünkü...”
Sayfa 153Kitabı okudu
“her biri, belli bir süre için hayatının anlamını, ötekinin hayatında buluyor. Yakında ikisinin tek bir hayatı olacak: ağır ve ılık bir hayat, anlamsız bir hayat. Ama bunun farkına varmayacaklar.”
Sayfa 162Kitabı okudu
“Bir şey, sona ermek için başlamıştır.”
Sayfa 65Kitabı okudu
“Hayatım, beni gerçekten kaygılandırmaya başlamıştı. Yoksa sadece bir dış görünüş müydüm ben?”
Sayfa 133Kitabı okudu