hayatım karpuz kabuğundan bozma bir tekne mi
beni rüzgarsız bıraksın
Bilgimizin ulaştığı yerden daha ilerisini görebilseydik, belki o zaman acılarımıza sevinçlerimizden daha büyük bir güvenle katlanabilirdik.
Her sevince açık tut kendini, ama seçmek gerekirse acıyı seç!
Nereye gidileceği bilinmedi mi, veda etmek içinden pek gelmez insanın. Ölmek üzere olanların veda etmekte o kadar zorlanmalarının nedeni de budur.
Peşin yargılarla davrandığımız süre ölümü çarpıtmalardan sıyırıp almanın üstesinden gelmemiz düşünülemez... İnanınız ki bir dosttur ölüm, bize alabildiğine yakın, davranışlarımız ve bocalamalarımızla asla yolundan şaşmayan biricik dostumuzdur...
Okur Takip Önerileri
Şimdi yürüyorum işte, bir adım daha atıyorum, bir adım daha..
Böyle böyle nereye değin gidebilirim?
Ben kendi surumu üfledim.
Ben şimdi ölmeden önce ölmeyi yaşıyorum.
Bu ölüşle ve bu bitişle başlayacak her şey.
Ortak iyiyi gözetmiyorlardı,
ne örf-âdet biliyorlardı ne yasa.
Kulaktan dolma fikirleri benimserler.