Bırakın kendi yoluna gitsin. Çünkü onun ekmeği yalnızlık ekmeğidir…
Kırk gün kırk gece, bu evde ve bahçede yalnız kaldı. Kimse gelmedi, kapalı olduğu için kapıya bile yaklaşmadı kimse.
Bir masal
bir taş ağırlığında olabilir mi?
Olurmuş meğer.
Benim artık taş taşıyacak,
Taş kaldıracak, taş atacak
halim mi var!
Hakikate kapalı olduğumuz sürece hayatımızı insanlık durumu içinde değerlendiririz ki bu bize herhangi bir yol göstermez.
Eğer gerçek hakikate uygunsa yaptıklarımızda doğruluk vardır, değilse payımıza düşen yalnızca hüsrandır.
Okur Takip Önerileri
hayattan tamamen ümidimi kestiğim anlarda bile
şaşırmaktan alıkoyamadım kendimi
yavrusuna yiyecek götürmek için çırpman serçeye
ya da her bozulduğunda yuvası
dehşetli bir tutkuyla aynı yere
çer çöp taşıyan güvercine
ne var dedim kendi kendime, ne var
ne var da tutunmaya çalışıyorsunuz bu kadar
bu rezil hayata?
usanmadan her defasında bozulan yuvasına
çer çöp taşıyan güvercinin
hevesidir yakalamaya çalıştığım her neyse
Gelin
bir pazarlık yapalım sizinle ey insanlar!
Bana kötü
bana terkettiğiniz düşünceleri verin
o vazgeçtiğiniz günler, eski yanlışlarınız
ah, ne aptalmışım dediğiniz zamanlar
onları verin, yakınmalarınızı
artık gülmeye değer bulmadığınız şakalar
ben aştım onları dediğiniz ne varsa
bunda üzülecek ne var dediğiniz neyse onlar
boşa çıkmış çabalar, bozuk niyetleriniz
içinizde kırık dökük, yoksul, yabansı
verin bana
verin taammüden işlediğiniz suçları da.
Bedelinde biliyorum size çek
yazmam yakışık almaz
bunca kaybolmuş talan
parayla ölçülür mü ya?
Siz en iyisi bana bir şiir okuyun.
Bir şiir, içinde bulut olsun, yağmur olsun, fesleğen ve bademşekeri de olsun.