Medha
@medha
Ψ
Sonunda Tanrı sıkıntıdan patlamıştır, buna da Big Bang denir.
Informavore
#existentialism
Chaosmos
137 okur puanı
Temmuz 2017 tarihinde katıldı
Bütünleşmiş bir insani varoluş için önkoşul, çok yönlü olarak uyarılabilen ve dış dünyayla tamamlayıcı bir alışveriş içinde gelişebilen bir içyaşamdır.
Sayfa 25
Varsıllar ve güçlüler, toplumun savaşları çıkartan, diğer insanların yaşam temellerini yıkıma uğratan, doğayı ve insanı zehirleyen kesimidir. Ancak hapishanelere atılan onlar değildir. Suç istatistiklerine geçenlerin varsıllardan çok yoksulların olmasının nedeni, bu tür istatistiklerin varsılların ve güçlülerin denetiminde olması ve yıkıcılığın bütün biçimlerini hesaba katmamasıdır.
Sayfa 18
Okur Takip Önerileri
Sık sık edebiyata başvurmam dikkat çekebilir. Edebiyat ve şiirin insan gerçeğine psikoloji alanındaki araştırmalardan daha yakın olduğuna inanıyorum. Psikoloji biliminin, "gerçeklik" mitine; buradan üreyen iktidar yapılanmaları mitine yönelimi çok baskın.
Sayfa 11
Deliliğin iki karşıt çizgisini ele alıyorum: Yaşam biçimi olarak delilik ve sosyal yaşamın ve insanlar arası ilişkilerin katlanılmaz olarak algılanan biçimlerine bir karşı çıkış olarak delilik. Deliliğin birinci türü bizim kültürümüzde "gerçekçilik" olarak kabul edilir, hastalık olarak kabul edilen sadece ikincisidir.
Sayfa 11
Hiç ulaşılamayacak o arzu.
"Ontolojik kaygı bütünsel / bütünleyici 'Büyük-ôykü'yü kovalar, ki bu, zihnin ufkudur, ütopyasıdır ve -matematikçi Kurt Gödel'ın 'Eksiklik Teoremi'nde gösterdiği gibi- hep ufukta kalacaktır, bildiğimiz kadarıyla."
Sayfa 56
Özgürlükten Kaçış..
"Her ne zaman kendi davranışımızın sorumluluğundan kaçınmaya çalışsak, bunu o sorumluluğu başka bir bireye, örgüte ya da varlığa vermeye çalışarak yaparız. Ama bu, gücümüzü o varlığa -kadere, topluma, hükümete, şirkete veya patrona- teslim etmemiz anlamına gelir. İşte bu nedenle Erich Fromm, Nazizm ve otoritarizm hakkındaki kitabına çok uygun bir biçimde Özgürlükten Kaçış adını koymuştur. Sorumluluğun acısından kaçınmak için, milyonlarca, hatta milyarlarca insan her gün özgürlükten kaçmaya çalışır."
Sayfa 39
"Nevrotikler kendilerini mutsuz ederler; karakter bozukluğu olanlar ise başka herkesi mutsuz ederler"
Sayfa 35
Nevroz ve Karakter Bozukluğu Farkı
"Bir psikiyatra başvuran insanların çoğu ya bir nevrozdan ya da karakter bozukluğundan mustariptir. En basit biçimde ifade edersek, bu iki durum da sorumluluk bozukluğudur ve aslında onlar dünyayla ve onun sorunlarıyla ilişki kurmanın zıt tarzlarıdır. Nevrotik biri çok fazla sorumluluk üstlenir; karakter bozukluğu olan biri ise yeterince sorumluluk üstlenmez. Nevrotikler dünya ile uyuşmazlığa düştüklerinde, otomatik olarak kendilerinin hatalı olduğunu varsayarlar. Karakter bozukluğu olanlar ise dünyayla uyuşmazlığa düştüklerinde otomatik olarak dünyayı hatalı bulurlar."
Sayfa 31
Kant yaşamın bize "sosyalleşemez bir sosyalleşebilirlik" yükünü miras bıraktığını ve barışa kavuşmuş bir siyasal düzeni "ödev" olarak verdiğini gösterir.
Sayfa 29
Sizce değer mi?
Bana göre hayat sınırsız bir oyunlar dizisi ve bu oyunların hepsini oynayacak zamanımız yok. Onu değerli kılan da bu. Son bir söz. Kendini tanımak "dıştan içe" sessiz bir yolculuktur, anlatılması ve paylaşılması zor, bazen sadece kokusu alınabilir. Akmakta olan bir ırmağın, aynı zamanda kaynağına doğru yolculuk edebilmesini çağrıştıran bir süreç, kaynağa ulaşılamasa da yolculuğun kendisine değer.
Sayfa 100
Hayatın anlamı...
Hayatın anlamı nedir ve nasıl tartışılır bilmiyorum, ilgilendirmiyor da. Yaşanılan an ve yaşanmak üzere olan andan öte bir anlam olduğuna da inanmıyorum. Hayatı ciddiye almak ya da almamakla ilgili tartışmalarda neyin kastedildiğini anlamıyorum, ama hayatın ve yaşıyor olmanın değerinin farkındayım. Akışının önüne çıkan engellerle savaşmayı içerdiğinin de. Şöyle ya da böyle yaşanmalı diye ölçülerin olamayacağını öğreneli çok zaman oldu.
Sayfa 99
İnsanın yapıcı eğilimlerini yıkıcı olanlara egemen kılabilmesi ancak diğer insanlara da bir şeyler verebilmek için çaba gösterdiğinde gerçekleştirilebiliyor. Ama birçok insan incinmekten korktuğu için bunu, diğer insanlardan kendisini soyutlayarak kendi içinde ve tek başına başarabileceği sanısına kapılıyor; kimi ise "verme" kavramını yanlış yorumladığı için bu konuda başarılı olamıyor. Ama bir de toplumdan gelen pekiştiriciler var ve işte bu noktada, insandaki karşıt eğilimlerin toplumlara ne oranda ve nasıl yansıdığı sorusunu araştırma gereği ortaya çıkıyor. Toplumlar bize bir yandan anlamlı yaşamanın gereği olan düzeni sağlarken, öte yandan bireyin kendisini gerçekleştirebilmesini engelleyici sistemler de oluşturabiliyor. Dolayısıyla, insan doğasının karşıt eğilimlerini toplum yapısı içinde de gözlemleyebiliyoruz. Oysa insan kendi küçük dünyası içerisinde, kendisinden ya da çevreden kaynaklanan yıkıcılığı belirli ölçüde denetim altında tutabilme yeteneğine sahip olduğu halde, toplumdan kaynaklanan yıkıcılığa karşı koyabilecek güçte değil. Bunun yarattığı ürküntünün, birçok insanın önce toplumun değişmesi gereğini savunarak kendi yaşam sorumluluklarını görmezden gelmesinde önemli rolü olsa gerek.
Sayfa 179
Tarihi dikkatle incelediğimizde, bencil ve yıkıcı eğilimlerin, insanların birbirlerinden alabilecekleri ya da çalabilecekleri şeylere sahip olmalarıyla başladığını görüyoruz.
Sayfa 178
Ben ikinciyim, ya siz?
Sanırım, çocukluk yıllarında sevgi umudunu yitiren insanlarda dışadönük yıkıcılık, günün birinde sevgi ve onayı bulabilme umudunu koruyanlardaysa kendine dönük bozucu eğilimler daha sık görülüyor.
Sayfa 177