İçimdeki vahşi bir kuş kaçmak için kanat çırptı.
Ama ben kaçmadım. Kaçmayı göze alamadım. Trene binmedim, içimdeki kutsal ve devce çağrıya kulak vermedim, korkusuzca bir akılsızlık yapmadım. Mantığın ölçülü, soğuk ve insanca sesine uydum.
Bilim vs Edebiyat
Bilim ilerledikçe dünya hakkında daha fazla şey öğrenir; evrilir ve gelişir. Bugün bir fizikçi Newton'a kıyasla daha fazla fizik biliyor, velev ki onun kadar büyük bir bilimci olmasın. Ama edebiyat deneyimin olanaklı modeliyle başlar, ürettiği şeyse klasik adını verdiğimiz edebi modeldir. Edebiyat evrilmez, ilerlemez ya da gelişmez.
Shakespeare ile Milton, faydaları ve meziyetleri ne olursa olsun, toplumda yer edinmek için bilmeniz gereken türde şeyler değildir. Edebiyat konusunda hiçbir şey bilmeyen biri zırcahil olabilir, ama çoğu insan bunu umursamayacaktır. Her çocuk edebiyatın onu doğrudan yararlı olan yoldan farklı bir yöne götürdüğünü hemen fark eder ve birçoğu bunu fark ettiğinde vaveylayı koparır (...) Edebiyat çalışmanın toplumsal değeri nedir ve edebiyatın kapısını çaldığı hayal gücünün öğrenme sürecindeki yeri nedir?
Okur Takip Önerileri
184 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
Ama işte düştür bütün bunlar ve belediye otobüsleri tıklım tıklımdır!
Doğu-batı doğrultusunda uzanan demiryolu hattı şehrimizi ikiye böler. İşyerlerinden yorgun argın çıkanlar, demir köprüleri zangır zangır titreten, hemzemin geçitlerde çanlar çaldıran trenlere bakarak düşlere dalar: Sevgiliyle kavuşmalar, büyük yolculuklar, alıp başını gitmeler... Önce bozkır boyunca dümdüz, sonra yeşillikler içinde kıvrılarak... Ama işte düştür bütün bunlar ve belediye otobüsleri tıklım tıklımdır! Zor bela bindikleri otobüslerde itiş kakış eve dönerken, nefeslerinin sayılı olduğunu düşünür, Allah'tan korkarlar. Akşam eve girer girmez de perdelerin kapalı olup olmadığını denetleyip gereksiz yanan lambaları söndürürler...
