Savaş
@memuzin2010
Dünya, 1 Ocak 1985
158 okur puanı
Ocak 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
"Ya gelecek yaz erik yiyeceğiz ya da bu kış ısınacağız" diyerek erik ağacını kesmişti. Zorunluluk her şeyden önce gelir.
II
Ruhumun içindeki karanlık aynada
Hiç görülmemiş denizlerin,
Terk edilmiş, trajik ülkelerin imgeleri var
(...)
Geceye Şarkı I
Bir nefesin gölgesinde doğma bizler
Dolanıp durmaktayız terk edilmişliklerde
Bizler, yani sonrasızlıkta yitirilenler,
Kurbanlarız, adandıklarımızı bilmezcesine.
Dilenciyiz sanki, yok benim diyebileceğimiz,
Kapalı kapılar önünde birikmiş delileriz.
Körler gibi kulak kabartmışız, içinde
Fısıltılarımızın yitip gittiği sessizliğe.
Hedefi olmayan yolcularız bizler,
Bulutlarız, rüzgârlarda dağılan,
Ya da ölümün soluğunda üşüyen çiçekler,
Yerimizden kopartılmayı beklemekteyiz.
Okur Takip Önerileri
160 syf.
·
Puan vermedi
·
41 günde okudu
(...)
ömrümüz ayrılıklar toplamıdır
yarım kalan bir şiir belki de
(...)
(...)
Daha bir demet kır çiçeği
Alıp koyamadık vazoya
Günler mi unutturdu bize sevinci
Yoksa aşındırdık mı kimi duyguları
Şöyle bir akşam
Söyleşemedik dostlarla
Erkenden kapandı perdeler
Yorgun muydu çocuklar da
Her gün yağmalanan
Talan edilen sevincimiz
Kurudu galiba büsbütün
Su yürümüyor dallara
(...)
Dünyada beni seven bir şey olsaydı, tek bir şey, bir böcek, bir fare hatta, ama o da mazide kalmıştı, ona sunabileceğim en iyi şeyin portakal kabuğu olduğunu anlayınca Pedro bile terk etmişti beni.
Bir felsefem vardı o günlerde. İnsanla hayvan arasında fark gözetmezdim, Pedro istisna teşkil etmiyordu; peynire çok para gitmeye başlamıştı ama, Pedro dostlarını davet ediyor, oda fareden geçilmiyordu, peynire son verip onlara ekmek verdim. Sevmediler ekmeği. Onları şımartmıştım, başka bir yere gittiler, ama eski bir incilin sayfaları ile yetinebilen münzevi Pedro kaldı.
Özgürlükçülüğün en büyük savunucusu Sartre bile bazı insanların, seçim özgürlüklerini ifade edecek herhangi bir fırsat yaratmalarını umutsuz denecek kadar zorlaştıran bir yoksulluğun ve koşulların içine doğduğunu kabul etmiştir.
Wittgenstein'ın işaret ettiği gibi, hiçbir sözcük kendi başına, bir boşlukta ya da bir üstün zihinde var olamaz; hatta bir sözlük de anlamı ancak ya benzer sözcükler kullanarak ya da örnekler vererek açıklayabilir.
Sartre
"... bir özgürlük çölünde var olmak. Aynı şeyi uzun bir tatile çıkan okul çocuğunda da gözlemleyebilirsiniz: Çocuk bir süre sonra bütün amaç duygusunu yitirir. Özgürlük onu sıkar; bu kadar özgürlüğü ne yapacağını bilemez. Bu ona sınırlılığını, değersizliğini öğretir."