Yüklendiğim taşın tam da zirvede gerisin geri kayması an meselesi. İki ilme arasında kaldırdım bitmeyen örgümden başımı. Baktım. Yaramı okşayacak kıvama kavuşmamışım henüz. Tebessüm yok, o kadar yol almamışım.
Âşık kalbinin de zamanı yok. Aşkın âşıka böyle büyüleyici bir tecrübe armağan edişi, zamansızlığı tecrübe ettirmesindendir. Âşık için aşka bakan her an "Dur geçme, ne kadar güzelsin," dedirtecek türdendir.
Sayfa 119Kitabı okuyor
Masum sırların açılacağı ilk kalpler de değildik birbirimiz için..
Sayfa 112Kitabı okuyor
Çok iz sürdüm, çok surete rastladım. Eksik bir tek sen kaldın. Gerçi siyah beyaz bir fotoğrafta seni de buldum.
Sayfa 109Kitabı okuyor
.. sözün özü hâlâ çok eksiğim. Tanırsan, bu yanımdan tanıyacaksın.
Sayfa 107Kitabı okuyor
kalbimden geçer kirpiğimin ucunda düğümlenir
Sayfa 104Kitabı okuyor
Kahramanlarınızın biri diğerinin göğsüne ona bir gölge bırakacak kadar yaklaşsın.
Sayfa 68Kitabı okuyor
Bundan sonra hiç Eylül olmayacakmış ama bundan sonrası da hep de Eylül'müş gibi.
Sayfa 65Kitabı okuyor
İçimde çok büyük bir ağlamak var.
Bir ağacın altında oturarak hem kendime, hem bütün insanlara, hem börtü böceğe, kurda kuşa. Bin yıllık gözyaşıyla ağlamak istiyorum.