Lâle'nin asaleti
Her şeyden önce lâle tektir. Tek'liği O'ndandır. Vahdet.
Lâle dik bir çiçektir, eliftir.
Mavera.
Burası değil öte. Yapraklarının duaya açık elleri hatırlatması da bir o kadar güzeldir. Keza lâle ile hilâl ve Allah lâfızları arasındaki ortak sayı değeri artık o kelimenin manası hâline gelmiş, bu da lâlenin Hakk'ın simgesi sayılmasına yol açmıştır. Bu talihli sayıdaşlık onu diğer çiçeklerden ayırır
Sayfa 90
ey bülbül-i Şeyda niçin hamuşsun
Sayfa 83 - Hamuş:suskun, dilsiz, sessiz
Gün gelir yarattığınız sen ile gerçek sen'in aynı olmadığını fark etmeye başlarsınız.
Dönen göklerin sırrı âşıkların âh'ındandır, bir bakıma evren âşıkların yüzü suyu hürmetine vardır.
Sayfa 80Kitabı okuyor
Âh eden âşık'ın niyazla da olsa nazla da olsa iltica ettiği yegâne makam Allah'tır. Âşık'ın zikri; "Allah!" diye başlar, "Allah!" nidalarının sonundaki âh hecesinin üzerinde kısalır ve derinleşir. Sonunda âh'ın elifi de kalkar ortadam. Bir nefes halinde sadece he vurgusu kalır. Âşık, ünlemini kaybeder, bir nefesten ibaret kalır.
Sayfa 80Kitabı okuyor
Kahramanlarımızın biri diğerinin göğsüne ona bir gölge bırakacak kadar yaklaşsın...
Sayfa 68Kitabı okuyor
İnsanı canından bezdiren, hiç bitmeyecekmiş gibi gözdağı veren, tam bitti denilen yerde yeniden başlayan kavurucu bir yazdan da serinlik ve selametle sıyrılmak mümkünmüş.
Sayfa 64Kitabı okuyor
Bundan sonra hiç Eylül olmayacakmış ama bundan sonrası da hep Eylül' müş gibi.
Sayfa 65Kitabı okuyor
Bana bir kere görün yeter, gerisini ben tamamlarım kendi içimde. Çünkü ben hatırladım, biz bir candık ezelde.
Sayfa 60Kitabı okuyor
Meğer bir hayale âşık olmuşum.
Sayfa 58Kitabı okuyor
Bu benim çocukluğum, sapsarı bahçemizin ardındaki mavi
Bahçede bir mimoza ağacı var.
Az ötede deniz ve neşeli eğlenceli kalabalıklar ağacın altında daha çok kendi içime kapanıyor bir mimoza ağacı ütopyasına dalıyorum
Kaldır bu acıları benim kalbimin üzerinden Rabbim diye bir dua da etmiyor musun
bana refakat eden karanfil kokusunu almışım daha ölmeden.
Sahi, hayat ne kadar hareketliymiş ki öylesine ileri koşarken dönüp geriye bakmak aklımıza bile gelmemiş.
Sayfa 107
Duru bir görüş bahşetsen bana ya Rab. Her şeyin yerli yerinde durduğunu, ağır ağır döndüğünü, sakin sakin aktığını görmeme yetecek bir bakış. O bakışta, bu kadar çok olmasam. Tek yörüngede tek merkezde toplansam. Yekpâre olsam. Kesrette dağılmasam.
Küçülsem. Tek noktada toplansam. Yaşam büyük, âmenna. Ama ben biraz azalsam. Sadeleşsem. Durulsam.
Sayfa 39Kitabı okudu