Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

kherion

kherion
@mrysn
Any Way the Wind Blows çevirisi beklerken kurudum.
BİR KAPI AÇIP GİTSEM Ben bu dünyaya yanlış gelmiş olacağım ben, Ben öyle her insandan, o kadar uzağım ben. Yine bu gözlerimdir okşanacak şey arar, Yoksa içimde başka bir dünya hasreti var. Uyanır gibi birden bir korkulu rüyadan, -O içimden sevdiğim, benim olan dünyadan, Bir ses bana: "Gel!" dese, ben o sesi işitsem;- Kimsecikler duymadan bir kapı açıp gitsem!
Sayfa 74
Reklam
Maalesef, savaşlar tarihin temel dayanağı olmaya devam etmektedir. Tarih kitaplarında, insanların cehaleti ve batıl itikatları kaldırıp atma yolunda gösterdiği başarı değil, insanların başka insanları dize getirmekteki başarısından söz edilmektedir.
Sayfa 2
Ve içimde geriye dönmek korkusu var. Hiçbir şey hatırlamak istemiyorum. Elimi cebime sokarken, bana iki gün evvelini hatırlatacak bir kâğıt parçasına, bir şeye rastlamaktan bile korkuyorum.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Meçhul ümitlere inanmadığım an,beni kurtaracak şeyin ne olduğunu bilmek istiyorum. Ümit etmek bile az. Emin olma ihtiyacı. Yalancı istikbalin şüpheli vaatlerine değil, teminatına ve senedine ihtiyacım var. Hâlbuki o vaat bile etmiyor ve kendisine beni nasıl karşılayacağını sorduğum vakit, korkunç bir dilsizlikle susuyor.
Havuzda yıldızların aksine bakıyoruz; fakat aynı şeyi hissetiğimizden emin olmamak azabı içindeyim.
Reklam
Küçükler çok benzeşirler: Korku ile acının derinleştirdiği anlayışlı gözler, yaşlarına nispetle ağır tecrübelerin kırıştırdığı ve soldurduğu mânâlı yüzler, tahammülün düşürdüğü başlar ve ümit...
...gözlerimi yumdum ve bir yunus balığı olaydım keşke diye düşündüm, gün boyu teknelerle yarışan, gemicilerle oynaşan bir yunus! Denizler benim ülkem olurdu, beslenmenin dışında, hiçbir derdim, hırsım olmazdı. Balıklara kolaydı yaşam. Oysa dünyaya insan olarak gelmenin bedeli ne yüksek ödeniyordu! Dünyaya gelmekten hoşnut bir Allah'ın kulu var mıydı acaba şu gezegende.
Sayfa 234Kitabı okudu
Uyumak iyiydi çünkü bir nevi ölüm gibiydi uyku. Dünyayla irtibatı kesmekti, unutmaktı, rüyalara sığınmaktı.
Sayfa 152Kitabı okudu
"...Cennet bir yer, bir mekân değildir, bir zaman dilimi değildir. Cennet öğrenmektir, mükemmelliktir."
Bilgisayar göğsünün üzerindeydi, başı ise bir kan gölünün içinde. Yüzünde inanılmaz mutlu bir ifade vardı. Gülümsüyordu. Sanırım kız kardeşine gülümsüyordu. Öyle olduğuna inanmak istedim.
Sayfa 302Kitabı okudu
Reklam
O halde, ya bir kuş gibi uçmak açık maviye doğru ya da bir balık gibi süzülmek laciverdin kalbine...
Sayfa 277Kitabı okudu
Ama beni kanatlarına alıp havalandıracaklarını bilsem, bulutlara, bulutların ardına, ayın, yıldızların, güneşin çok ötesine, kardeşimin gezip dolaştığı semalara uçuracaklarını, hemen barış ilan edeceğim martılara.
Sayfa 275Kitabı okudu
Bildi mi acaba vakitsiz ölümünü şiiri okurken? Ne zaman okudu bu şiiri, dün gece mi, dün sabah mı, bu şiir mi çağırdı onu ölüme?
Sayfa 424Kitabı okudu
Ama İngiltere onlarındı. Bu ve arkadaşlıkları, onların ödülüydü. İngiltere'nin havası ve gökyüzü onlarındı, boğucu küçük birer kutunun sahibi olan ancak kendi ruhlarının sahibi olamamış ürkek milyonların değil.
Sayfa 266Kitabı okudu
Kuş gitmişti. Uçuyordu. Hatice; annesinden, Hamdi'den, bisküvi fabrikasından, mahalleden kaçıyordu. Ama İsmet'ten değil. Teyzesinin yanında her şey daha güzel olacaktı. Bir gün buluşacaklardı, mutlaka buluşacaklardı.
"Değiştiremeyeceğiniz geçmiş ya da var olmamış bir gelecek için kaygılanmanın bize getireceği olumsuzluktan başka hiçbir şey değildir."