Bizim edebiyatımızda Raskolnikov olamaz; çünkü vicdanıyla hesaplaşan ve suçunu itiraf ederek huzura kavuşan insanlara rastlanamaz.
Bu yüzden suç ve ceza kavramları birbirine girmiştir.
Yakalanmadığın sürece suç yoktur.
Türkler, suçluluk duymaz ama utanır.
Bu kültürde rezil olmak, küçük düşmek korkusu, işlenen bir suçun yaratacağı vicdan azabından kat kat güçlüdür.