Mustafa Ateş
@mustafaates01
medium: medium.com/@mustafaates0101
letterboxd: boxd.it/4p52X
Dokuz Eylül Üniversitesi
Adana/İzmir
452 okur puanı
Ağustos 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Yokuşlar bizi yenmemiz gereken bir savaş misali yüreklendirir, inişler ise cesaretimizi kırar ve bizi sessizleştirirdi.
Sayfa 69 - Monokl Edebiyat
Her isteğe bir ret, her esine bir inkâr, her çabaya bir tokat; on altı, on sekiz yaşlarında bizi saran bütün mutluluk arzusuna karşı vaadedilen bir hiçlik. Yüzlerce şekle bürünmüş hiçlik! İman, zafer, sanat, eylem, cennet, fetih: Boşluktaki maskeler, gözsüz göz çukurları, dilsiz ağızlar, karşılıksız öpüşler.
Sayfa 57 - Monokl Edebiyat
Var oluşun doğrusunu yanlışını sorgulayış, kış şenliklerinin ikindilerinde fiziksel ve mutlak hüznü beslemişti ve ruh her vaade hayır diyordu; her yalan düşe, her sahte hazza itiraz ediyordu ve gece yarısı rüzgârının bozulmuş bir fener alayından geriye kalan birkaç alevi söndürüşü misali söndürüyordu son düşleri.
Sayfa 55 - Monokl Edebiyat
Okur Takip Önerileri
Ben hiç çocuk olmadım. Çocukluğum olmadı.
Sayfa 11 - Monokl Edebiyat
“Zavallı yavrucak. Hiçbirimiz anlamayız ruh denen şeyi. Croyant (inançlı) mısınızdır?”
“Geceleri.”
Sayfa 257 - BilgiKitabı okudu
Eğer insanlar bu dünyaya çok fazla cesaret getirirse, dünya onları ezip geçmek için öldürmeli ki tabii öldürür. Dünya herkesi ezip geçer ve ardından çoğu ezilen yerlerinden güçlenir. Ama ezilmeyenleri öldürür. Çok iyi, çok nazik, çok cesur olanları ayırt etmeksizin öldürür. Eğer bunların hiçbiri değilseniz bile sizi öldüreceğinden emin olabilirsiniz, yalnız hususi bir acelesi olmayacaktır.
Sayfa 245 - BilgiKitabı okudu
Sonunda anladım, benim için bitmişti savaş aslında. Ama içimde gerçekten bittiğine dair bir duygu yoktu. Okulu astığı gün sınıftaki olayları düşünen bir öğrenci gibi hissediyordum kendimi.
Sayfa 241 - BilgiKitabı okudu
Adamın dünyayla ilgili karamsarlığıyla kişisel neşesi arasında öyle büyük bir çelişki vardı ki!
Sayfa 144 - BilgiKitabı okudu
Hepimizin işi bitik ama kendimiz bilmediğimiz sürece mesele yok, diyordu.
Sayfa 143 - BilgiKitabı okudu
Böbürlenme, sevgilim. Lütfen böbürlenme. Öyle tatlısın ki böbürlenmeye ihtiyacın yok.
Sayfa 116 - BilgiKitabı okudu
Hiçbir zaman durum ümitsiz değildir. Ama ben bazen ümit edemiyorum. Hep ümit etmeye çalışıyorum ama bazen yapamıyorum.
Sayfa 88 - BilgiKitabı okudu
“Yine de garip ama. Niye yaptınız bunu?”
“Bilmem” dedim. “Her şeyin daima bir açıklaması olmaz.”
Sayfa 37 - BilgiKitabı okudu
Gençliğimizde, yaşamımız için önem taşıyan ve büyük sonuçlar doğuracak olayların ve kişilerin karşımıza davul zurnayla çıkacaklarını sanırız; Ama yaşlılığımızda geri baktığımız zaman, bunların hepsinin de sessizce, arka kapıdan ve âdeta dikkati çekmeden içeri süzülmüş olduklarını görürüz.
Sayfa 205 - İş kültürKitabı okudu
Yaşamın mülkleri bir yana, tüm yaşamın kendisi bile yüreğin korkakça çarpmasına ve büzüşmesine değmez.
Sayfa 196 - İş kültürKitabı okudu
Çünkü, aldanmışlar arasında, doğru kavrayışlı bir adam, tüm saat kuleleri yanlış zamanı gösteren bir kentte, kendi saati doğru olan bir adama benzer. Saatin gerçekte kaç olduğunu bir tek o bilmektedir, ama bu onun ne işine yarar?
Sayfa 167 - İş kültürKitabı okudu