Mustafa Ateş
@mustafaates01
medium: medium.com/@mustafaates0101
letterboxd: boxd.it/4p52X
Dokuz Eylül Üniversitesi
Adana/İzmir
451 okur puanı
Ağustos 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Medium'daki ilk yazım: okunması dileğiyle..
medium.com/@mustafaates010...
“Zavallı yavrucak. Hiçbirimiz anlamayız ruh denen şeyi. Croyant (inançlı) mısınızdır?”
“Geceleri.”
Sayfa 257 - BilgiKitabı okuyacak
Eğer insanlar bu dünyaya çok fazla cesaret getirirse, dünya onları ezip geçmek için öldürmeli ki tabii öldürür. Dünya herkesi ezip geçer ve ardından çoğu ezilen yerlerinden güçlenir. Ama ezilmeyenleri öldürür. Çok iyi, çok nazik, çok cesur olanları ayırt etmeksizin öldürür. Eğer bunların hiçbiri değilseniz bile sizi öldüreceğinden emin olabilirsiniz, yalnız hususi bir acelesi olmayacaktır.
Sayfa 245 - BilgiKitabı okuyacak
Okur Takip Önerileri
Sonunda anladım, benim için bitmişti savaş aslında. Ama içimde gerçekten bittiğine dair bir duygu yoktu. Okulu astığı gün sınıftaki olayları düşünen bir öğrenci gibi hissediyordum kendimi.
Sayfa 241 - BilgiKitabı okuyacak
Adamın dünyayla ilgili karamsarlığıyla kişisel neşesi arasında öyle büyük bir çelişki vardı ki!
Sayfa 144 - BilgiKitabı okuyacak
Hepimizin işi bitik ama kendimiz bilmediğimiz sürece mesele yok, diyordu.
Sayfa 143 - BilgiKitabı okuyacak
Böbürlenme, sevgilim. Lütfen böbürlenme. Öyle tatlısın ki böbürlenmeye ihtiyacın yok.
Sayfa 116 - BilgiKitabı okuyacak
Hiçbir zaman durum ümitsiz değildir. Ama ben bazen ümit edemiyorum. Hep ümit etmeye çalışıyorum ama bazen yapamıyorum.
Sayfa 88 - BilgiKitabı okuyacak
“Yine de garip ama. Niye yaptınız bunu?”
“Bilmem” dedim. “Her şeyin daima bir açıklaması olmaz.”
Sayfa 37 - BilgiKitabı okuyacak
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Bir kitap okudu
222 syf.
9/10 puan verdi
Gençliğimizde, yaşamımız için önem taşıyan ve büyük sonuçlar doğuracak olayların ve kişilerin karşımıza davul zurnayla çıkacaklarını sanırız; Ama yaşlılığımızda geri baktığımız zaman, bunların hepsinin de sessizce, arka kapıdan ve âdeta dikkati çekmeden içeri süzülmüş olduklarını görürüz.
Sayfa 205 - İş kültürKitabı okudu
