Nazire Sultan
@naziresultan
Ankara
22 Ocak
40 okur puanı
Ocak 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
..oysa onun sevdiği onda kendi hayalidir
varlığı değildir onun varlığına katılıp ikmalidir
aşkı ölümsüzleştiren gerçekleşmemek ihtimalidir
mutsuzluk dediğin mutluluğun her günkü halidir
en yoğun arzuların bilinç altına intikalidir..
Sayfa 75Kitabı okudu
Onu kırmış olmalı yaşamında birisi.
Dinledikçe susması, düşündükçe susması...
Tek başına iki kişi olmuş kendisiyle gölgesi,
Heykelini yontuyor yalnızlığın ustası.
Sayfa 66Kitabı okudu
Ben Tanrı’yı gökyüzünde değil, bazan yeryüzünde görüyorum. Yeni doğmuş bir yavrunun yüzünde, hasta bir kadının yüzünde görüyorum... Hatta bu ellerimle öldürdüğüm bir Alman’ın yüzünde, bir Bolşeviğin yüzünde gördüğüm bile oluyor. Tanrı gökyüzünde değil, varsa eğer, yeryüzündedir. Sizin yüzlerinizdedir. Senin...
Sayfa 150Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Gerçekler hayallerle süslenince güzeldi.
Sayfa 45Kitabı okudu
Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
Tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum
Bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
Sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor
Seni aldım bu sunturlu yere getirdim
Sayısız penceren vardı bir bir kapattım
Bana dönesin diye bir bir kapattım
Şimdi otobüs gelir biner gideriz
Dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
Bir ellerin bir ellerim yeter belleyelim yetsin
Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
Durma kendini hatırlat
Durma göğe bakalım
Sayfa 27Kitabı okudu
Herkes yokken biz oluruz biz uyumayalım
Nasıl olsa sarhoşuz nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda
Beni bırak göğe bakalım
Sayfa 27Kitabı okudu
Garip kaderime gülümsedim; aynaya bakarak tabii. Tatlı bir gülümseme. Eski neşemi kaybetmediğimi göstermek için.
Sayfa 36Kitabı okudu
o sözler ki
imgelem sonsuzluğunun
ateşten gülüdürler
kelebek çarpıntılarıyla doğarlar ölürler
o sözler ki kalbimizin üstünde
dolu bir tabanca gibi
ölüp ölesiye taşırız
o sözler ki bir kere çıkmıştır ağzımızdan
uğrunda asılırız
Sayfa 108Kitabı okudu
Kâinat, kurulan ve gerçekleşen tüm düşlere yetecek kadar büyüktür ve her çocuk kendi kâinatını içinde taşır. Çünkü bir anahtara sahip olmak, sizi bazen o anahtarın açtığı kapının ardındakilerin de sahibi yapar. Bu anahtarın nerede gizlendiğini, neye benzediğini ve hangi kilide uyacağını keşfetmek, yer yer zorlukları olsa da çoğunlukla heyecan dolu bir yolculuğa benzer. Tek yapılması gereken korkuları bir kenara bırakmak, hayat karşısında cesur ve umutlu bir duruş almaktır.
Kapanmıyor. Ruhun aldığı hasar her kanaldan kendini hatırlatmayı sürdürüyor. Bakılan her nesnede, tanık olunan her sahnede, insan seslerinde, yüzlerinde bir ufacık ayrıntı ardından günlerce süren bir eziyeti film gibi sarıp sarıp baştan oynatmaya yetiyor. Bazen o ayrıntıya bile gerek kalmıyor. Artık ait olduğu bedenle birlikte hareket etmeyi unutan düşünceler alıp başını gidiyor, belaya bulaşıyor, kasvetle çöken bir güz mevsimi gibi, rüzgarı kıyıda köşede kalan tüm pislikleri tozutup savurarak ortalığı bulandırıyor.
Sayfa 357Kitabı okudu
“Saadet, hayatı olduğu gibi kabul etmektir...”demiş. Ne doğru söz! Hayatı olduğu gibi kabul etmeli ve ona ne bir şey ilave etmeli, ne de ondan bir şey eksiltmeli... Bazı şeyler vardır, canımızı sıkar; “Bu neden böyle? Böyle şeyleri dünyadan kaldırmalı! “ deriz. Bazı şeyler de mevcut değildir. İçimizden, bunların olmasını ister, hatta bu uğurda çalışırız. İkisi de saçma ve faydasızdır. İnsan dediğin mahluk hiçbir şeyi değiştiremez. Bunun için, gönlünün rahat olmasını istersen, gördüğün fenalıkların bile bir hikmeti olduğunu düşün ve yeryüzünde olmayan iyilikleri oraya getirmek sevdasına kapılma... Sonra en mühimi: Kendini halinden şikayet etmeye alıştırma! Ömrünün sonuna kadar dövünsen bu hayatın cefası tükenmez; kendine etmiş olursun.
Sayfa 141Kitabı okudu
İyiliğin sebebini aradıkları yok, öyleyse niye tersini merak ediyor ki?
Sayfa 35Kitabı okudu
“Şu devâsa dünyada en çok ne var?” diye soracak olsanız, hiç şüphe etmeden “Umut” derim sanırım.
Sayfa 70Kitabı okudu
Aşk çiçekleniyor ve etrafındaki her şeyi de çiçeklendiriyordu: Aşk, dünyanın tüm çiçeklerinden daha parıltılı, daha hoş kokuluydu.
Sayfa 144Kitabı okudu
Kargaşa. Ve kolayca yıkılan inançlarım benim, benim en sağlam, en dağınık ellerim. Sabahı nasıl tetikte bekliyorum. Şafakla damar damara seviştiğini görmek için bilgeliğin. Ve onarıyorum nasıl hızla kendi gücümü. Nasıl bir soylu boşluğa çılgınca kanayorum. Ey yangınlar artığı! Her yangında arta kalan bir şey, her yangından arta kalan gerçek şey
çoğalt beni.
Sayfa 37Kitabı okudu
