Kimi kul zulmüne “alın yazım” der
Kimi dünya yansa “nemelâzım” der
Alptekin “kürdüm” der, Kürşad “lazım” der
Maçkadan, Derik’ten umudu kestim.
Sayfa 107Kitabı okudu
Titreşen dudakları, sönük bir sesle fısıldıyor gibiydi... Dalmıştı. Dünya ile bütün alışverişini kesmişçesine... Asrın insanına sitem ediyordu. Doluktu, hissiyatını fısıltı halinde dökmeye çalıştı:
Günahlarıma of, suçlarıma of, yıkılmış fitne dolu kalbimi idrak edemeyişime of, perişan olmuş hissiyatımı anlayamayışıma of..
Ürpermeyen kalbi insanın taşıması, içinde azap, sırtında bir yüktür. Taştan daha katı gönüllere of... Günde beş defa Mevla'ya asi olan zalimlere of... Kadir-i Mutlak'a isyan eden acizlere, kendisini tanımayan insanlığa of...
Koluma takılan kelepçelere, dilime vurulan mühürlere of... İsteyen benim gibi of çeksin, isteyen her vahşetin karşısında nemelâzım, deyip geçsin. Ben kendisini medeni bilen âciz insanlığın namına "of" çekiyorum.
Istırap bir noktaya geldiği an, gözlerdeki yaşları da kuruturdu. Ferhat'ın didesindeki hararet, o nurdan pırıltıları, inci inci dizilen gözyaşlarını bile kurutmuştu. Komiser mazbatasında yaralının, Ferhat'a hitaben cümleleştirdiği küfrü aynen kayda geçmişti...
Sayfa 107Kitabı okudu
HARPAGON — Olmaz; erkeğin böyle bir tehlikeye atılması doğru değil. öyle kötü sonuçları olur ki bunun, nemelâzım. Ona biraz için kaynamış olsaydı, o başka; o zaman benim yerime seni evlendirirdim. öyle olmayınca, ilk dediğimi yapacağım çaresiz, kendim evleneceğim.
Neme Lazım!
"Yahya Efendinin Kanuni Sultan Süleyman' a ibret dolu sözleri:
"Sultanım! Bir devlette zulüm yayılsa, haksızlıklar ayyuka çıksa...İşitenler de nemelazım, deyip uzaklaşsalar, sonra koyunları kurtlar değil de, çobanlar yese, bilenler bunu söylemeyip sussa, gizleseler, fakirlerin, muhtaçların, yoksulların, kimsesizlerin, feryadı göklere çıksa da, bunu da taşlardan başkası işitmese, işte o zaman devletin sonu görünür. Böyle durumlardan sonra devletin hazinesi boşalır, halkın itimat ve hürmeti sarsılır. Asayiş ve emniyete vesile olan, itaat hissi gider, halkta hürmet duygusu yok olur. Çöküş ve izmihlal de böylece mukadder hale gelir..."
Sayfa 132Kitabı okudu
Sultanım! Bir devlette zulüm yayılsa, haksızlıklar ayyuka çıksa.. İşitenler de nemelazım, deyip uzaklaşsalar, sonra koyunları kurtlar değilde, çobanlar yese, bilenler bunu söylemeyip sussa, gizlese, fakirlerin , muhtaçların, yoksulların, kimsesizlerin feryadı göklere çıksa, bunu da taşlardan başkası işitmese, işte o zaman devletin sonu görünür.
Sayfa 27
