Benim köyümde, hiç olmazsa bir Karacaoğlan şiiri bilmeyene, o bir aptaldır, diye kız vermezlerdi kolay kolay… O Karacaoğlan ki, “Üç derdim var birbirinden ayrılmaz/ Bir ayrılık, bir yoksulluk, bir ölüm” , demişti.
Seni diğerlerinden farksız yapmaya
Bütün gücüyle gece gündüz çalışan bir dünyada,
Kendin olarak kalabilmek,
Dünyanın en zor savaşını vermek demektir.
Bu savaş bir başladı mı,
Artık hiç bitmez!…
Yalnızca utanç içinde yaşıyorduk. Atom bombasıyla bu dünyadan ayrılan arkadaşlarımız kadar şanslı olabilecek miydik acaba? Zihinsel ıstırabımız derindi.