Harpte düşman belliydi. Ya sulhte? Sulh içinde
yaşayan memleketler de Türkiye misali? Suh vardı memlekette ama fark emiyordu. Düşmanlar her bir yandaydı. Sultanahmet Camisinin etrafında, Ayasofya’daki türbelerin önünde, yüce adların yazıldığı hat levhaların altında ve minarelerin gölgelerinde ama o göremiyordu düşmanları. Daha çok mu dua etmeliydi Talat Paşa’ya , Mahmut Sevket Paşa’ya , cephede yanında şehit
düşen neferlerine?