Dilara KARASU

Narsist birey parçalarını bir araya getiremeyen, bir arada tutamayandır. Parçalanmışlık da değildir bu, daha zordur; hiç bütün olamamışlıktır.
Reklam
Dildeki metaforik karşılığını düşündüğümüzde; aşırı, uygunsuz ya da yıkıcı tepkiler veren, kendini de ötekini de koruyamayacak hale gelen birini gördüğümüzde "Kendine gel! / Kendini topla!" deriz. Farz edilen bir bütünlüğü, merkezi bir çekim alanını işaret eder bu metafor. Canlı bazen parçalanıp dağılır ama sonunda tekrar kendine dönüp makul bir bütünlük ve tutarlılığa kavuşur.
Peki narsist birey nasıl baş eder hayatla? Neyle savunur kendini? Yalanla... Gerçeklikten, öncelikle de kendi gerçekliğinden kaçarak.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
İnsan canlısındaki güvensizliğin, huzursuzluğun, çaresizliğin ve diğerlerine olan derin ihtiyacın kaynağı bu prematüre yani olgunlaşmamış doğumdur. Yetersiz ve zor başlamış olmaktır hayata.
Samuel Beckett'in net bir dille ifade ettiği gibi; yeryüzündesindir ve bunun tedavisi yoktur artık.
Reklam
Reklam
765 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.