"Kalmadı insanların
Ahde vefası, yaraya duası.
Unuttuk azizim
Unututuk biz,
Yargılamadan önce dinlemeyi, Konuşmadan önce düşünmeyi, Dokunmadan önce hissetmeyi,
Şikayet etmeden önce sabretmeyi..
Ve biz birbirimizi, Allah rızası için sevmeyi bile unuttuk."
Hayatı boyunca hiç yokluk görmemiş,
kayıp yaşamamış, aldatılmamış, işini
kaybetmemiş, yenilmemiş, insanların
bilgelikten, hayat şartlarından, pozitif
olmaktan bahsetmesi kadar sürreal bir şey yok.
" Bir şeylerden kaçar gibisi.
Soluk soluğa ama hiçbir şey
anlatmayacağına yemin etmiş
gibi sakinsin. Gitmek istediğin
belli bir yer yok ama kalmak
istemediğinden eminsin. Sadece
biraz olsun herkesin ve herşeyin
susmasını istemişsin. Kendini
duyabilmek için."
Çok kış geçmişti ömrümden ben
kalbimi böyle üşütmemiştim. Çok kez
takıldım böyle düşmemiştim. Her yere
geç kalmakla meşhurum, böyle geç
kalmamıştım. Defalarca yanıldım
böyle inancım kırılmamıştı. Her gece dinlediğim türkü beni hiç bu kadar ağlatmamıştı.