okuma macerasi tekrar paylaştı.
Ağaçları, baharın gelişini seyretmek yerine neden dört duvar arasında, floresan lambalar altında bilgisayar ekranına bakıyoruz?
okuma macerasi tekrar paylaştı.
Bazen bu hayat bana ait değilmiş, ben sadece seyrediyormuşum gibi hissediyorum.
Okur Takip Önerileri
Bir kitap okudu
74 syf.
10/10 puan verdi
okuma macerasi tekrar paylaştı.
"Ben yalnızlığı istemiyorum ama yalnızlığa gereksinim duyuyorum."
Sayfa 7Kitabı okudu
Bir işle uğraşmıyorum. Bu, engellerdi beni, hiçbir şey göremez olurdum, her türlü bakış açısını yitirirdim, çevremdeki bu koşuşturmacanın ortasında kendimi herhangi bir işle oyalamam olanaksız.
Ülke demek, bende çok büyükmüş, genişmiş ve rahatsız bir şeymiş izlenimini bırakıyor, ülke diye yalnızca daha küçük birimleri adlandırıyorum. Trenin penceresinden baktığımda burada ülke güzel, diye düşünüyorum. Mevsim yaza yaklaştığında ülkeye açılmak, Salzkammergut’a ya da Kaernten’e gitmek istiyorum. Gerçek anlamda ülkelerde yaşayan insanların sonlarının nereye vardığını, birer birey olarak, o büyüklük hırsına kapılmış, gürültücü ülkelerinin utanılacak eylemleriyle ilintili bulunmasa, ya da pek az bulunsa bile, ve o iktidarı besleyen damarların güçlenmesinden kendileri yararlanmasalar bile, vicdanlarında nelerin hesabını vermek zorunda kaldıklarını görüyoruz
Acıyı pazara çıkarmak, dünyadaki acıları artırmak niye? Nedir bu saplantı, hep bu karanlığa saplanıp kalmak? Neden insanları sevinçten sıçratacak bir şeyler yazmıyorsun?Neden Ağlama Duvarı var da Sevinme Duvarı yok?
"Bahar geliyor" diyorum kokuları derin derin içime çekip. "Benim beklediğim bahar senelerdir gelmiyor çekirge" diyor Filiz Abla yeni yaktığı sigarasından uzun bir duman üfleyerek. Bazen acıklı aşk romanlarındaki talihsiz karakterler gibi konuşuyor.
Bir şeyler hep ince ince üzüyor beni. Bazen üzüntü, bir yol buldu mu bir nehir gibi diğer üzüntülere karışarak içimde akıyor.
Işıkları yanan dükkânların, akşam simitçilerinin, ilkyaz meyvelerinin sıralandığı tezgâhların, koşturan kalabalıkların yanından yürüyor. Bir orman patikasında, uçsuz bucaksız kırlarda yürür gibi...