İlknur Karakoç
@okumayabasla
155 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Hiç yalan söylemediğim halde kimseye karşı dürüst değilim. Aldığımdan çok daha azını verdim, oysa elimde avucumda hiçbir zaman bir şey kalmadı. Kim olduğumu bildiğimden bile emin değilim, kendimi sanki komşumu tanırmış gibi tanıyorum; caddenin karşısından.
Sayfa 100Kitabı okuyor
“Hissetmek iyidir, insan olmak hissetmektir.”
Sayfa 30Kitabı okuyor
Neyi, neden zorladığımız belli değildi, tartışmaların başlangıcı belirsiz, öfkenin detayı temelsizdi.
Sayfa 37Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Öğretmenlerin bildikleri pek çok şey arasında çocuk kalbinin kırılganlığı bilinmezliğini koruyordu belli ki.
Sayfa 13Kitabı okudu
Biz modern insanların karnı tok olsa da gözü hep aç! Bu yüzden ihtiyacımız olmayan her şeyi midemize ve cebimize dolduruyoruz. Midemiz ve cebimiz şiştikçe vicdanımız ve dünyamız fakirleşiyor.
Sayfa 37Kitabı okudu
Çok ümitsiz kaldığınızda, bunalınca, içinizden sık sık, ‘Nefes almaya devam et!’ diyeceksiniz. Böyle dua edeceksiniz: Nefes almaya devam et! Bu dua sevdiklerinizi ve sizi hayatta tutar.
Sayfa 21Kitabı okudu
Sürekli başkalarının dediklerini düşünmek zorunda değilsin. Her şey dünya için bir gösteri olmak zorunda değil. Bazen bazı şeyleri sırf kendimiz için yaparız.
Sayfa 61Kitabı okudu
Devrimci bir cesaretle karşılarım ölümü sanıyordum. Ama pek öyle olmuyormuş, doymuyormuş insan dünyaya. Yaşlanınca iyiden iyiye kıymete biniyormuş yaşamak. Gençken insan her şeyi başka türlü sanıyor zaten.
Sayfa 55Kitabı okudu
Bir insandan diğerine kalan en güzel şey onu aşka ikna edebilmekti. Sen bunu başarmıştın, karanlık bir devlet yatakhanesini andıran bu dünyada, herkese hepimize şöyle demiştin kelimeler olmadan, aşk bir başkaldırı, direnmenin en zarif halidir.
Sayfa 53Kitabı okudu
Bizi en iyi tanıyan insanlar, büyüdüğümüzde mahremiyetimizle ilgili hiçbir şey bilmiyorlar. Her şey sırra dönüşüyor. Ve sonra ölüyoruz ve her şey yeniden görünüyor.
Sayfa 52Kitabı okuyor
“Her insan, en ağır yükü kendisinin taşıdığını düşünür.” Seneque
Sayfa 32Kitabı okuyor
Kendi varoluşunun kanıta ihtiyaç duymayacak kadar aşikâr olduğuna inandığına göre, diğer insanların varlığına da inanıyor musun?
Sayfa 72Kitabı okudu
İyice düşündüm. Eğer hissettiğim her şeyi olduğu gibi yazarsam günlüğüm, bedenim ile ruhum arasında, bir elçi gibi olur. Duygularımın tercümanı olur.
Sayfa 25Kitabı okuyor
Hayatın bizlere verip verebileceği tek ödül, tek armağan, sevgi dolu bir insandır ve biz böyle bir insanı ilk fırsatta katlederiz. Sonra da ömür boyu, bu asla bağışlanmayan günahın lanetini sırtımızda taşırız.
Sayfa 138Kitabı okudu
Bazen insana hiçbir şey hatırlamak kadar acı veremez, özellikle de mutluluğu hatırlamak kadar. Unutamamak . Belleğin kaçınılmaz intikamı. Herhangi bir iz taşıyorsa eğer, bu bir zamanlar bir yara açıldığındandır.
Sayfa 9Kitabı okudu