Sabahattin Eyüboğlu'nun çevirisi ve ön sözüyle bir çırpıda okunan komedya. "İşte Molière böyle mutlu bir çağın adamıdır. Ama hayatını okuyunca göreceğiniz gibi mutluluk kendinden çok eserinin özelliğidir. Güneş Kral'ın önüne çıkabilmek için Molière yıllar yılı karanlıklarla savaşmak zorunda kalmış, kendi dertlerinden sıyrılarak çıktığı, hasta hasta, canını dişine takarak, kan kusarak oynadığı sahnede tükenip ölmüştür."
Gerçekten de Cimri oyununu okurken, özellikle de tiyatro izlemeyi seven biriyseniz, gözünüzde canlanıyor sahne ve okurken gülüyorsunuz. 104 sayfalık oyunu okumak yarım saat bile sürmez normalde, ama ben okurken tek tek tüm karakterler karşımdaymış gibi okudum, tane tane. Hatta ara ara sesli okuyup, kendi kendime bazı karakterleri canlandırdım ve çok eğlendim. :) Harpagon karakterini (Cimri) sahnede izlemeyi çok isterdim. YouTube'da radyo tiyatrosunu dinleyeceğim birazdan.
Kitabın önsözünde Molière'in çektiği zorlukları, hayatın okuyunca insan şaşırıyor eserlerinin böylesine komik olmasına. Pek çok tragedya yazarlarının aksine tiyatroyu saraydan halka götürebilmiştir Molière. Bunun sebebi ise iki yanlı hayatının olmasıymış. "Hem yüksek tahsil görmüş hem de bilgisiz, yoksul yurttaşların insanlık tadına varmış, kralı da kır bekçisini de güldürmüş, insanlığın her kılığına girmişti."
Son oyununda hasta olmasına rağmen yine de sahneye çıkmış, sendeleyince işini şakaya vurup bitirmiş, yarım saat sonra da ölmüş. Bunu okuyunca kendisine hayranlığım arttı. Diğer oyunlarını da alıp en kısa sürede okuyacağım.
İyi okumalar :)
