Her şey çok basit. Ben sanayide toplam üretim maliyetindeki unsurlardan biriyim, o kadar.
Görevim, herhangi bir hammadeninki kadar: Yanıp kül olmayı beklemek. Bekliyorum
Ayrıca varoluşumla ilgili bu aydınlanmayı yaşamamda büyük katkısı olan 61. hükümete de şükranlarımı sunuyorum.
Hepiniz sağ olun! Sayenizde gözlerim açıldı ve bir insan olmadığımı anladım!
İnsanlar ölüyordu ve onlardan geriye kalan eşyalar ne yapacaklarını bilemiyordu. Nesnelerin kafası karışıyordu insanlar ölünce. Sahiplerini arıyorlardı meraklı gözlerle. Yokluklarına şaşırıyor, yerlerini yadırgıyor, ha bire tozlanıyor ve tıpkı sahipleri gibi oldukları yerde çürümeye başlıyorlardı.
Ölenin arkasından bir şeyler yiyip içmek, dünyanın tadına bakmak, taziye yemekleri verip onu bunu doyurmak, acıyla başbaşa kalmaya imkan vermemek, şakalar yapmak, öleni unutup hayatta olduğumuza sevinmek ağır geliyordu bana.