"Taş var köpek yok
Taş yok köpek var
Taş var köpek var
Ama kralın köpek
Sıkıysa at taşı.."
ms. 500'lü yıllarda yazılmış Sanskritce bir şiir.
çeviren: Can Yücel'dir.
İki kalp arasında en kısa yol:
Birbirine uzanmış ve zaman zaman
Ancak parmak uçlarıyla değebilen
İki kol.
Merdivenlerin oraya koşuyorum,
Beklemek gövde gösterisi zamanın;
Çok erken gelmişim seni bulamıyorum,
Muzaffer Tayyip Uslu
Yalnız ben mi inkâr ediyorum Allah’ı?
Mevsimler benden kafir.
Ya kuşlar ve ağaçlara
Ne buyurulur?
Uzun söze lüzum yok
Şahidimdir
Beş parasız gezindiğim sokak
Bir zaman yaşadığıma
Ve bir hatıra olsun diye
Benden size
Hiç sıkılmadan söyleyebilirim
Sarışın kızlara bayıldığımı
Yalnızlık, yaşamda bir an,
Hep yeniden başlayan..
Dışından anlaşılmaz.
Ya da kocaman bir yalan,
Kovdukça kovalayan..
Paylaşılmaz.
Bir düşün'de beni sana ayıran Yalnızlık paylaşılmaz
Paylaşılsa yalnızlık olmaz.
Oaristys
Ey hatırası içimde yemin kadar büyük,
Ey bahçesinin hoş günlere açık kapısı
Hala rüyalarıma giren ilk göz ağrısı,
Çocuk alınlarda duyulan sıcak öpücük.