Sizin dediyiniz doğrudursa nə peyğəmbərə ehtiyac var idi nede əhli-beytə , Allah kitabı göndərərdi hamıda oxuyardı. Nə üçün islam öz mahiyyətini itirdi? Çünki peyğəmbərin(s.a.a) vəfatından sonra Əli(a) peyğəmbərin tapşırığına müvafiq olaraq quranı yazmağı bitirdikdə ( təsfirlər ilə )quranı gətirdikdə ona bizim sənin quranina ehtiyacımız yoxdur dedilər .Hərgah düzdür ilk öncə oxuyub nəticə çıxarmaq olar amma ki, təfəkkür yetersizliyi olduqda bizdən əvvəl bu mərhələləri keçmiş insanların kitablarına baxmaqdan zərər gəlməz.
Mən Əhli-Beyti nəzərdə tutmuram, onlar zatən işin əslindən xəbərdardılar yəqin ki. Əlbəttə zərər gəlməz, mən ilk dəfə şəxsin özünün təfsirsiz oxuyub, daha sonra təfsirlərlə baxıb başqa baxış açıları ilə tanış olmağın tərəfdarıyam. İnsan ayəni oxuyub keçməməlidir, Quran insanı çaşdıran, üstündə çox düşünələsi kitabdı. Yəni araşdırmalar edilməlidir, ancaq elmi cəhətdən, hansısa ruhaninin baxış açısı ikinci plandır
Seviyorsan söyle,ya da gözlerime bak ben anlarım.Dedem demişti,birbirini seven insanlar seni seviyorum demezler birbirine,gözlerine bakarlar ve anlarlar.
Son mənim üçün düş qırıqlığından başqa birşey olmadı... Fikirlər müxtəlifdir, müəllif uğurludur. Lakin son mənim bütün ilgi və həvəsimi qarşılaya bilmədi. Ümumi gedişatı və məzmunu bəyəndim.Yazar, Goethe'nin "klasik hekayə nəzəriyyəsi"nin əsas şərtinə bağlı qalıb. Dediyim kimi bu nəzəriyyə əsəri çox dəyərli edir amma mənim problemim son ilə oldu.
SatrançStefan Zweig · Bilgi Yayınevi · 2016239,2bin okunma
Sonun önəmli olması gözəl bir şeydir, amma nəzərə almaq lazımdır ki, alışdığımızın əksinə bəzi kitablarda real həyatdan qaçmaq mümkün olmur bu da düş qrıqlığı gətirir.
Mən bu əsərin mükəmməl olduğunu demirəm, sadəcə hərzaman nəsə örgənmək meyli ilə yanaşsaq fərqli həyatları və insanları (Müəllif kimi sərhədsiz dünya arzulayan, müharibələri pisləyən və sonda haqsızlıqlarla barışmayan ümitsiz kəsləri) düzgün başa düşərik.