Ve der ki Kemal Sayar: “Oysa senin farklılığın güzel.
Dünyaya sana ait bir ses, bir renk, bir ezgi, bir eda, bir duruş, bir cümle bırak.
Dünyaya sana ait bir yenilgi bırak.
Senden başkasının koparamayacağı kadar sana has bir düşüş, bir başarısızlık, bir yenilgi olsun.
Aşağı doğru bir kavis. Oradan tüten bir anlam bırak.”