Dağ yumruklarımla dağılır
Deniz dokunuşumla kurur
Ateş dilimde söner
Gece öfkemle inler
Işık gölgemde kararır
Toprak ayaklarımın altında kaybolur
Ne kırılırım ne esnerim
Ve susturulamam
Çünkü ben her yerdeyim
Acıya katlanmayı öğrenirsen ne olursa olsun ayakta kalabilirsin. Bazı insanlar acılarına sarılmayı öğrenir... acılarını sevmeyi. Bazıları acılarını kederle boğarak ya da unutarak katlanır. Kimi acısını öfkeye dönüştürür.