Bütün gün gelmesi beklenen göz yaşları yağmur gibi boşanıyordu, çaydanlıktan yükselen kokulu buhara başını uzatıp hüngür hüngür ağlamaya başladı. Geçmişin yitirilmiş olması ve acısı, geleceğin korkusu için.
Her zaman bunun olacağından korkmuştu, ölümden korkutuğundan da çok. Ölmek, kendini yitirmek ve diğerlerine katılmaktır. O ise kendini kurtarmış, digerlerini yitirmişti.