"Ben çocukken (ne zaman çocuk olmuştum!) görünmeyen adam olup pasta yemek isterdim. Ne kıtmış tutkularım."
Sayfa 18
"Odaya biri girse belli etmeden huysuzlanır ve tekrar yalnız kalıncaya kadar 'yaşamazdı'."
Sayfa 402
"Ah... çocukluğumu da eskisi gibi sevemiyorum, buna tam sevememek de denmez, işte öylesine bir şey. Artık günün orta yerlerinde de sevinivermeler kalmadı."
Sayfa 9