O halde günümüzde "ötekileri" incelemek için spesifik kavramlar gündeme getirilebilir, diğer yandan da nihayetinde bütün devletlerin aşağı yukarı birbirine benzeyeceği ileri sürülebilirdi. Bu el çabukluğunun pratik bir yanı da vardı. Bu, "en gelişkin" devletin kendisini "daha az gelişmiş" devletler için bir model olarak önerebileceği ve gökkuşağının ucunda daha yüksek bir yaşam standartı ve daha liberal bir hükümet yapısı ("politik gelişme") vaat ederek, "daha az gelişmiş" devleti bir tür taklide zorlayabileceği anlamına geliyordu.
Sayfa 30 - bgst yayınları, ikinci basım, çeviri: ender abadoğlu, nuri ersoy, mayıs 2011, beyoğlu
"İnternetin icadı ve sosyal medyadan ötürü, tarihte bir ilk yaşandı: Aptallık aktive oldu. Günümüze dek cahil, budala ve nobran kimseler 'Büyüklerimiz bilir, kitapta yazıyormuş, haberlerde izledim...' filan derlerdi. Şimdi, dijital çağda, sosyal medya marifetiyle aptallar yayın yapmaktalar. Hayatlarını mesuliyet bilinciyle yaşamadıkları ve değersizlik duygularını pratik biçimde bastırmaya eğilimli oldukları için de parlak[!] fikirlerini uluorta söylüyor, yayıyorlar. Birbirlerini bulup gruplaşıyor, kümeleniyor, çoğalıyorlar. Cahil cesaretiyle başlayan süreç, yobaz özgüveniyle taçlanıyor. Sayılarının çokluğu, denyoların haklılık duygusunu pekiştiriyor. Aktif aptallık böylece dominant hale geliyor. Bir zırva, milyonlarca insan tarafından benimsenip tekrarlanınca, onun iyi, doğru ve güzel olduğu kesinlik[!] kazanıyor. Youtube'da 12 milyon kez tıklanmış bir Mozart senfonisinin altındaki 76 bin 'dislike', aptallığın gür çığlığının kayıtlı yankısı. Fârâbî, Leonardo, İbn Rüşd, Darwin, Beethowen, Freud, Hawking... cehennemlik ve / yahut çöp, ha?! Çünkü sen Twitter kullanıyorsun artık! Dehaya, hünere, esere saygı göstermene gerek kalmadı!?"
İyi niyetin gerçek değeri, içeriden havailiğe, dışarıdan da sapıklığa karşı gösterdiği direnme gücüyle ölçülür. Gerçek direnci gösteremiyor ve üstün gelemiyorsa, bu niyetin Yağmur damlacıklarının düşerken su üzerinde meydana getirdiği baloncukların hoşa giden manzarasından ne farkı olabilir? Halbuki bu balonlar hemen telef olup gitmektedir. İşte, bunun için İslam, yalnız iyi niyetle yetinmemiştir. Ve pratik hayatta verimli faaliyet sahalarını bırakarak yalnız niyetle vakit geçirmeyi münasip bulmamıştır. Nitekim Kur'an'da müminlerden bahsedilirken "iman edenler" değil "iman edip Salih amel işleyenler" ifadesi kullanılmaktadır.
S:14
Şüphesiz onların İslam'ı anlayışları bizim anlayışımız gibi değildi. Çünkü bugünkü anlayışımıza göre İslam, pratik hayatımızın dışında yerine getirmek mecburiyetinde olduğumuz bir takım ibadetler dizisinden ibarettir. Böyle olunca, insan abdest sırasında tam bir içtenlikle Allah'a dönebilir; sonra da, hayatın gereklerinden herhangi birini yerine getirmek üzere, yüzünü tekrar başka bir yöne çevirebilir.
Peygamberin, sahabelerin ve onlara tabi olanların anladığı İslam'a gelince; o, nefsin bütünüyle Allah'a teslim olması demektir. Onların anladığı manada, insan bütün varlığını Allah'a yöneltmeli, düşünceleri ve pratik hayatı ilahi nizama uygun düşmeli idi.
S:7
İyi istenci kendi başına, kendi içinde bir değer olarak koymak «fantazi» gibi görülebilir kolayca. Gerçekte iyi istencin değerinin yalnızca insanın mutluluğu için yararlı olanı getirmesinde bulunduğu düşüncesine varılabilir. Ama mutluluk insan yaşamının gerçek ereği ve anlamı olsaydı, her varlığı yaşama amacına uygun olarak kuran doğa, insanı da yalnızca bir içgüdü varlığı olarak yaratırdı Kant’ a göre.
Kültürü kuran akılla yönetilen istemelerin insanı hiç de mutlu kılmadığını deneyler gösteriyor, tersine «boğazına dek çabalar içine batmış insan». Öyleyse pratik akılla yapacağımız şeylerin amacı mutluluğumuzu artırmak olmamalı, iyi istencin gerçekleşmesi olmalıdır, bu iyi istenç de ancak akılla ilgili bir istenç olabilir.
Sayfa 210Kitabı okuyor
Spinoza felsefesi “tutkuların” yerine “akıl” vaaz eden bir felsefe değildir. İnsanların “aklın buyruğuna göre davranacakları” umudunu Ethica’da formüle eder etmez ardında bırakır. Yine de bizi “olabilirliklerin”, “gizil güçlerin” alanına mahkûm etmeden yapar bunu. Ne eksik ne de fazla, Spinoza felsefesi tam tamına “pratik” nitelikli bir felsefedir: Bu yüzden, bir dizi formülün, tanımın, kanıtlamanın ve önermenin sıralanıp durduğu “more geometrico”, yani “geometrik düzene uygun olarak gösterilmiş” sunuş yöntemi...
Sayfa 27Kitabı okuyor
Hilafet Üzerine - V
Lozan'da müttefikler devletin başının kim olduğu sorusunu gündeme getirdiğinde oldukça pratik bir mesele ortaya çıktı. Muhafazakarlar doğal olarak gözlerini Halife'ye çevirdiler. Sonradan Abdülmecit'in davranışları ve yurtiçi ve yurtdışında gördüğü ilgi, inkılapçıları devrimci bir hamleye yöneltti. Mustafa Kemal'in Anadolu turundan 7 ay sonra ve barış antlaşmasının imzalanmasından 3 ay sonra, BMM tarafından cumhuriyet ilan edildi ve Mustafa Kemal ilk cumhurbaşkanı seçildi.
...Hilafetin kaldırılması ve hızlı sekülerleşme tedbirleri ile gerçekleştirilen şey radikal bir devrimdi. Osmanlı hükümetinin hukuk danışmanı ve 1924'teki gelişmeleri yakından gözlemleyen Kont Ostrorog'un dikkati çektiği üzere "bu olay 14.yüzyıldan bu yana Doğu tarihinde meydana gelen en önemli olaylardan biriydi."
Sayfa 223Kitabı okuyor
Bu hayata bir şey öğrenmek için gelmediniz. Zaten bildiğiniz şeyleri uygulamak için buradasınız. Bu uygulamada pratik kazanıyor, deneyimlerinizle kendinizi yeniden yaratıyorsunuz. Böylece yaşamı rasyonelleştiriyor ve ona bir anlam veriyorsunuz. Böylece yaşamı kutsallaştırıyorsunuz.
Sayfa 51Kitabı okuyor
İnsanlar pratik hayatlarında kestirme yolları dolambaçlı olanlara üstün tutarlar.
acaba Tanrı'nın varlığını kabul etmeyen materyalist teori mi doğrudur, yoksa O'nun varlığını kabul eden spiritüalist teori mi? James'e göre, onların hangisi psikolojik olarak bizim davranışlarımız üzerinde pratik bir yarar sağlıyorsa o doğrudur: Eğer bir materyalist, Tanrı'nın varlığını kabul et- memesi sonucu hayata olumlu bir biçimde bakamıyor, geleceği olumlu bir biçimde kuramıyor, toplumu olumlu bir biçimde inşa edemiyorsa, onun bu teorisi "yanlış"tır. Bunun tersine, eğer spiritüalizm, Tanrı'nın varlığına olan inancı sayesinde deney dünyasını daha başarılı, daha güvenli bir şekilde inşa ediyorsa onun bu teorisi "doğru"dur, çünkü pratik olarak "yararlı"dır.
Sayfa 64 - Serbest akademiKitabı okuyor
