Günümüzde insan aceleciliye mahkûm yaşar: Hep daha hızlı gitmek, daha fazla üretmek, daha çok inşa etmek, davranışlar daha hızlı (ve sürekli olarak) deyiştirmek gerekir. Ama dünya üzerinde yaşam buna hazır deildi. Insanin doğa üzerindeki basıkısı birçok türü (olabildiyince
hizli) uyum sağlamaya ya da yok olmaya mecbur birakmıştır.Diyer türlerden üstün olduğumuza, dünyay kendi irademize boyun eydirebileceyimize inanmak elbette her şeye gücü yetme" arzumuzu şimartiyor ama bu gayet aldatci.Gözlerimizi ve kulaklarmiz açalm. Etrafımızda uçan ve öten varlıklara biraz ilgi duyalım.