144 syf.
·
Puan vermedi
·
15 günde okudu
Ömrüm boyunca, ikinci el eşya satan bir dükkanın vitrinine bakar gibi baktım hayatıma.
Okur Takip Önerileri
Tam olarak fark neydi? Hangi insanların çizgili pijama, hangilerinin üniforma giyeceğine kim karar vermişti?
Her kötü şeyin iyi bir yanını bulmalıyız.
Bana kalırsa insan öylesine cimridir ki ona verilen beyni kullanmaktan bile imtina eder.
Yaşamın kendine ait bir ritmi var. İlahi adalet var, tevekkül var, sabır var, şükür ve dua var.
Herkes birbirinden şikayetçi lakin kimse kendisinin aile içinde, sosyal ilişkilerinde, işinde ne kadar iyi, ahlaklı, fedakar vb. olup olmadığını düşünmüyor.
Beklentileri azaltmak belirsizlikleri azaltmak demektir.
Siz sürücüsü asla kendiniz olamadığınız bir yolculukta, size belirlenen rotadan asla dışarı çıkamadınız.
Asıl ihtiyacınız olan sabit bir hayat modeli değil, bakış açısıdır.
Ah, benim bildiklerimi herkes bilebilir - bana özgü olansa yalnızca yüreğim.
Eşit olmadığımızı, olamayacağımızı çok iyi biliyorum, ancak saygı görmek adına alt tabaka insanlarından kendini uzak tutmak gerektiğine inanan kişi, yenilgiden korktuğu için düşmandan saklanan bir korkak kadar eleştiriyi hak eder.
Sahip olmadığımız şeylere bakarken, “Benim olsaydı nasıl olurdu?” diye düşünme eğilimindeyizdir ve işte böylece yokluğu hissederiz. Oysa bunun yerine sahip olduğumuz şeyler için sık sık şunu düşünmemiz gerekirdi: “Bunu kaybetsem ne olurdu?”
Demek oluyor ki soyutlayabilmeliyiz, her meseleyi ona ait olan zamanda düşünmeli, yerine getirmeli, tadını çıkarmalı, ona katlanmalı, diğer her şeyle ilgili olarak endişelenmeyi bir kenara bırakmalıyız - adeta düşüncelerimizin çekmeceleri olmalıdır ki birini açtığımızda diğerlerini kapayalım.