Sabitlenmiş gönderi
Çamuru leke sanıyor topraktan gelen insanoğlu
Herkes, kendine yazgılıdır; kendi bulunduğu yere hapistir, kendi konumunda çakılıdır. Bu "yazgı" ancak ve ancak sanat tarafından yeni bir yatağa akabilir.
...sabırlı olmak, zamanı zamanına bırakmak gerekir, şunu kesin bir şekilde öğrenmiş olmamız gerekirdi ki, yazgı bir yere varmadan önce çok dönüp dolaşır.
Okur Takip Önerileri
Erginlenmenin mitolojik ve ayinsel formların da yokluğu üzerine
"İnsan ruhuna, onu geri çekmeye çabalayan belirli insan fantazilerinin tersine, ileri götüren simgeleri sağlamak, her zaman mitoloji ve ayinin başlıca işlevi olmuştur. Doğrusu aramızdaki oldukça yüksek nevrotik oranı, böylesine etkili bir ruhsal yardımcının çöküşünden kaynaklanıyor olabilir. Çocukluğumuzun arındırılmamış imgelerine takıntılıyız ve bu yüzden de yetişkinliğimizin gerekli geçişlerine ilgisiz kalıyoruz."
Joseph Campbell(1993)
"Lüksler hiç ilgimi çekmedi. Ben basit şeyleri seviyorum; kitapları, yalnız kalmayı ya da anlayan biriyle olmayı."
İnsan daha ölüm düşüncesine alışmadan, cenaze arabasının peşine takılmak zorunda kalır.
Mutluluğun bir dirhemi bile on okka bilgelikten daha kıymetlidir bazen.
Velhasıl
"Geçmediğin kapının gıcırtısını, Sınanmadığın acının sancısını bilmezsin."
Der eskiler...
"Bak bu yara annemden, işte bu babamdan, buradaki ilkokul öğretmenimden, haaa şu en derin olanı mı? Onu ben açtım bilmeden. En çokta o acıtıyor canımı, en çok o kanıyor." Diye yazmıştı şiirinde.
Çünkü insanın çekileceği en güzel yer kendi içidir.
Marcus Aurelius