Şu yerin güzelliğine bak, dedi. Ne güzel tabiat! Ya manzara... Şu ağaca bak: Gövdesi, insanın kucaklayacağı kadar kalın. Özüne, yapraklarına bak! Güneşe bak!.. Yağmurdan sonra her şey nasıl yıkandı, ne kadar neşelendi. Şöyle bir düşünürsen, belki ağaçların da kendilerine göre anladıkları vardır, belki onlar da duyuyor, hayattan zevk alıyorlardır... Öyle değil mi ama? Ne dersin?
Öyle zamanlarım olur ki, beni sessizce bekleyen odama giderken, bu her akşamki yürüyüş beni sıkar, boğar ve ben caddeyi örten kalın kar tabakasının üstüne uzanarak orayı nefesimle eritmek, ta toprağa kadar bir delik açmak isterim. Evin kapısını her akşamki gibi anahtarla açmak, sonra kapamak, karanlık koridorda yavaşça ilerlemek, merdiven basamaklarını ayaklarımın ucuyla aramak, -ki onları saymış ve ezberlemiştim ve dönemeç yerlerinin kaçıncı ayaktan sonra geldiğini gayet iyi bilirdim- nihayet odama girmek... Bütün bunlar beni deli eder. Bir kere de başka şeyler yapabilmek için mesela balkona tırmanmak, pencerenin camlarını kırarak içeri girmek ihtirasını duyarım.
Odamda beni kitaplarım bekler. Bu yegane tesellidir. Her eşyasını ayrı ayrı ve gayet iyi tanıdığım bu odada yalnız onlar her zaman için yeni bir koku taşırlar. Bir zaman söyleyecek bir çok lafları vardır. Mesela, masanın kenarındaki ucu kırık mermer tütün tablasını belki yüz defa üstten, alttan, sağdan, soldan tetkik etmiş, elime alarak saatlerce kırık yerdeki ince damarları ve pürüzleri seyretmişimdir. O, bana artık kendi sesim kadar bildiktir. Halbuki en çok okuduğum bir kitabın en çok okuduğum bir satırı bile bana bazan başka şeyler söyleyebilir.
Sayfa 65 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
„Bir hükümet yozlaşmış ve insanların hayatını iyileştirmekten acizse, eninde sonunda yeterli sayıda vatandaşdurumu idrak eder ve bu hükümetin yerine başkasını getirir. Ancak hükümetin medya üzerindeki kontrolü Lincoln'ın mantığını boşa çıkarır çünkü bu durum vatandaşların hakikatin farkına varmasını engeller. Medyayı tekeline alan oligarşi tüm başarısızlıklarını tekrar tekrar başkalarının üzerine atıp dikkati hayali ya da gerçekdışı mihraklar üzerine çeker.“
Bu ömür kervanı bir tuhaf gelir gider
Kazancın, yaşamasını bildiğin günler...
İnsan dünyada garip ve yalnızdır. Bu gurbet ve yalnızlık hissini özellikle hayatın memata döndüğü akşam saatlerinde, hayatın yokluğa döndüğü sonbaharda hissedersiniz.
Sayfa 14 - Turkuvaz Kitap, 17. Baskı: Ocak, 2023
zαfєr
@_zfr_
·26 Nisan 12:45
Hayallere bağlanmak ve yaşamayı unutmak iyi değildir , Harry .
Harry Potter ve Felsefe Taşı
#AlbusDumbledore
Küstürmeyin insanları hayata.
Sonra her şeyden vazgeçiyorlar. Yaşamaktan, güzel olan her şeyden. Bir odada yalnızlığı; bir dağ başında kalmayı, bir adada mahsur kalmayı, nerede bir yalnızlık varsa onu istiyorlar. Küstürmeyin işte bazı insanları.
Nazım Hikmet Ran
Bazen öğrenmenin tek yolu yaşamaktır.
Sayfa 66
kendi yaşadığı zamanda elinden gelen en iyi şeyi yapan, bütün zamanlarda da yaşayacaktır.
Friedrich Schiller
Ruhunu köleleştirmelerini kabul etme!!
Onlar ölünceye kadar tapındıkları inancın, kuralların kölesi olarak kalacaktır.
Sayfa 80Kitabı okuyor
